مطالعه تاثیر سطوح مختلف دانه خردل فرآوری شده با سولفات آهن بر عملکرد و برخی فرآسنجه های خونی در بلدرچین ژاپنی

این مطالعه به منظور بررسی ارزش تغذیه ای دانه خردل سیاه فرآوری شده با یک درصد سولفات آهن در سطوح صفر، ۵، ۱۰ و ۱۵ درصد بر پارامترهای عملکرد رشد، برخی فراسنجه های خونی، کیفیت گوشت و هزینه خوراک به ازای هر کیلو گرم وزن زنده در بلدرچین های ژاپنی انجام شد. به این منظور از ۲۴۰ قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تیمار و ۴ تکرار، از سن ۳۵-۷ روزگی استفاده شد. پروتئین خام، عصاره اتری، خاکستر، رطوبت و الیاف خام در ماده خشک دانه خردل به ترتیب، ۶/۲۸، ۳/۴۰، ۵، ۷ و ۸/۱۴ درصد و ارزش انرژی قابل سوخت و ساز ظاهری تصحیح شده برای نیتروژن آن بر اساس ماده خشک ۴۶۳۰ کیلوکالری بر کیلوگرم بود. مصرف سطوح مختلف دانه خردل فرآوری شده، اثر معنی داری بر مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه و ضریب تبدیل نداشت. وزن نسبی قلب، کبد، دستگاه گوارش و وزن قطعات لاشه به طور معنی داری تحت تاثیر تغذیه سطوح مختلف خردل فرآوری قرار نگرفت، اما وزن نسبی پانکراس افزایش نشان داد. تیمارهای غذایی تاثیر معنی داری بر میزان مالون دی آلدهاید، پی اچ و سایر پارامترهای کیفیت گوشت (افت خونابه، افت در نتیجه پخت و ظرفیت نگهداری آب) نداشتند. از نظر اقتصادی هزینه خوراک برای تولید یک کیلو وزن زنده با استفاده از دانه خردل فرآوری شده در سطح ۱۰ درصد کمترین هزینه را داشت. لذا استفاده از دانه خردل فراوری شده تا سطح ۱۰ درصد، اقتصادی تر به نظر می رسد.

Keywords:

بلدرچین ژاپنی , پارامترهای خونی , دانه خردل فراوری شده , عملکرد رشد