طلاق و آسیب های ان بر فرزندان

طلاق به معنای پایان شرعی و قانونی ازدواج و جدا شدن همسران از یکدیگر است و معمولا وقتی اتفاق می افتد که استحکام روابط زناشویی از بین می رود و میان زوجین تنش و ناسازگاری وجود دارد . نبود ناگهانی همسر و نبود ناگهانی پدر یا مادر برای کودکان ممکن است احساس اضطراب یا هراس ایجاد کند . کودکانی که والدینشان از ازدواج خود راضی نیستند اما با هم زندگی می کنند تحت تاثیر تنش های ناشی از روابط انها هستند و نیز پس از جدایی انها هم دچار خلا عاطفی می شوند . شواهد حاکی است که کودکانی که دچار اضطراب و خلا عاطفی ناشی از طلاق والدین خود هستند در نوجوانی به سمت رفتار های پر خطری از جمله مصرف الکل ، خشونت و اقدام به خودکشی تمایل دارند . هدف پژوهش حاضر بررسی اثر طلاق و پیامد های ان بر فرزندان است . به همین منظور مطالعه بر روی فرزندان طلاق اغاز شد تا چند مضمون از جمله خشم ، ترس ، وضعیت تحصیلی و وضعیت عاطفی بر روی این کودکان تحقیق شود . تجربه طلاق به منزله ی تهدیدی برای نیازهای اساسی به شمار م یرود و منجر به اضطراب ، که واکنشی طبیعی به موقعیت بحران است ، می شود(لگراند، ۱۹۸۸ ). در خانواده های طلاق اضطراب مضاعفی وجود دارد ترس کودک از احساسات طردشدگی، تغییرات در شرایط زندگی، خجالت، گناه، نگرا نی در رابطه با جدایی های بعدی و ترس ماندگار از مشکل ناشناخته بعدی، از اضطراب نشات می گیرد، که در آینده ای نزدیک در کمین نشسته است. اضطراب در این سنین عواقب متعددی را به دنبال دارد از جمله اینکه موجب بروز افسردگی و بیماری های جسمی گوناگون می شود . اگر چه حدی از اضطراب را م یتوان به منزله پاسخ سازشی بهنجار به حساب آورد، اما وقتی شدت می یابد و یا وضعیت تناسب ندارد نوعی اختلال بالینی به شمار می رود و می تواند عملکرد فرد را مختل نماید؛ ممکن است وی را از یک زندگی سالم و شکوفا باز دارد؛ که به جای میل به رشد و تعالی و پویایی شخصیت ناگزیر میل به بیماری و عدم سلامت خواهد داشت. ناگفته پیداست که چنین شخصیتی چه عوارض سوئی بر خانواده و جامعه خواهد گذاشت و چه میزان سلامت روانی جامعه را به خطر خواهد انداخت. بنابراین لزوم مداخله درمانی برای مقابله با این اختلال هرچه بیشتر احساس می شود .

Keywords:

طلاق , فرزندان , سلامت روانی