اثربخشی آموزش شفقت ورزی مبتنی بر ذهن آگاهی بر ناگویی خلقی و استرس ادراک شده دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم

نوجوانان از جمله اقشاری هستند که در معرض مشکلات روانشناختی و هیجانی عدیده ای قرار دارند و استرس منفی و ناگویی خلقی از جمله مشکلات این گروه از افراد به شمار می رود. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش شفقت ورزی مبتنی بر ذهن آگاهی بر ناگویی خلقی و استرس ادراک شده دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم انجام شد. روش تحقیق نیمه ازمایشی با پیش آزمون و پس ازمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل ۵۰ نفر از دانش اموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر بجنورد در سال ۱۴۰۰ بود که به طور تصادفی در گروه های آزمایش ۲۵ نفر و گروه کنترل ۲۵ نفر قرار گرفتند. داده های مورد نیاز پژوهش با استفاده از پرسشنامه های ناگویی خلقی تورنتو ۲۰۰۷ و مقیاس استرس ادراک شده کوهن همکاران ۱۹۸۳ جمع آوری گردید. داده های حاصل از طریق در کاهش استرس ادراک شده منفی و ناگویی خلقی و افزایش ادراک مثبت از استرس در دانش اموزان دختر مقطع متوسطه بجنورد تاثیر معناداری داشته است. p<۰/۰۵. براساس یافته های پژوهش می توان اذعان داشت که می توان از رویکرد آموزش شفقت ورزی مبتنی بر ذهن آگاغهی در کاهش مشکلات روانشناختی و هیجانی دانش آموزان نوجوان استفاده کرد.

Keywords:

درمان شفقت ورزی مبتنی بر ذهن آگاهی , ناگویی خلقی , استرس ادراک شده , دانش آموزان