کیفیت روابط خانوادگی، ارتباط با دوستان و رضایت از زندگی در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه دامغان در دوره پاندومی کرونا

هدف پژوهش حاضر مقایسه کیفیت روابط خانوادگی، روابط با دوستان و میزان رضایت از زندگی در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه دامغان در دوره پاندومی کرونا بودطرح. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود که تعداد ۲۶۰۴ دانشجو به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و از طریق تماس تلفنی و در قالب مصاحبه ساختار یافته، به سوالات پرسشنامه پاسخ دادند. یافته ها نشان داد کیفیت رابطه با خانواده، دوستان و میزان رضایت از زندگی در بین دانشجویان دختر و پسر در دوره پاندومی کرونا متفاوت است. پسران کیفیت رابطه با دوستان و میزان رضایت بیشتری از زندگی را نسبت به دختران گزارش دادند و در ارتباط با خانواده، دختران رابطه بهتری را بیان داشتند. مداخلات مددکاری براساس یافته های فوق برحسب جنس در مراکز مشاوره دانشجویی لازم است در کانونهای هدف متفاوتی مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

خانواده , دوستان , رضایت از زندگی , جنس