اثر توانبخشی شناختی بر کارکردهای شناختی و سازگاری هیجانی سالمندان مبتلا به اختلال شناختی خفیف

با توجه به افزایش اختلالات شناختی و هیجانی در سالمندان، جلوگیری از شروع و پیشرفت نزول شناختی و ایجاد سازگاری هیجانی برای افزایش کیفیت زندگی سالمندان ضروری است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر توانبخشی شناختی برکارکردهای شناختی و سازگاری هیجانی سالمندان مبتلا به اختلال شناختی خفیف بود. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، سالمندان مرد ۶۰ سال به بالای مبتلا به اختلال شناختی خفیف ساکن سرای سالمندان (شهر کرمان) در بازه زمانی سال ۱۴۰۰ بود. به روش نمونه گیری هدفمند ۲۴ سالمند انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش ۱۲)نفر در هر گروه) جایگذاری شدند. ارزیابی کارکردهای شناختی و سازگاری هیجانی با استفاده از آزمون شناختی آدنبروک (ماتورانات و همکاران، (۲۰۰۰ و پرسشنامه سازگاری هیجانی (رابیو و همکاران، (۲۰۰۷ صورت گرفت. برنامه توانبخشی شناختی طی ۱۲ جلسه یک ساعته برای گروه آزمایش ارائه گردید. پژوهش حاضر نشان داد برنامه توانبخشی شناختی بر بهبود کارکردهای شناختی و سازگاری هیجانی سالمندان مبتلا به اختلال شناختی خفیف تاثیر مثبت و معناداری (P<۰/۰۵) دارد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، برنامه توانبخشی شناختی به عنوان درمان غیردارویی برای بهبود کارکردهای شناختی و سازگاری هیجانی سالمندان توصیه میشود.

Keywords:

توانبخشی شناختی , کارکردهای شناختی , تغییرات هیجان , اختلالات شناختی