تاثیر جهت گیری کارآفرینی و رویکردهای مدیریت دانش بر مزیت رقابتی پایدار

بررسیها گواه آنند که مسئله مشکلات زیست محیطی، شهروندان و بنگاه های اقتصادی و بازرگانی را به کاهش پسماند و بازیافت کالاها، و کاربرد و ساخت مجدد، ترغیب و وادار نموده است. از این رو، پایداری زیست محیطی، محرک کاربرد روشهای زیست محیطی در سازمانهاست. از میان روشهای مختلف زیست محیطی، به تولید پاکتر میتوان اشاره نمود که هدف آن، کاربرد منابع طبیعی به صورت هوشمندانه، نوآوری در فرآیندهای سازمانی، و حداقل نمودن تولید پسماند توسط بنگاه های اقتصادی است که سبب ارتقاء مزیت رقابتی پایدار در جمعیت رو به رشد جهان، و بالتبع، کمبود منابع طبیعی، میگردد.در این بافت،کشورهائی با اقتصادهای در حال گذار، تحت فشار افزایش فعالیتهای کارآفرینی می باشند که امکان رشد سریع؛ و بالتبع، حداقل نمودن اثر بر منابع طبیعی را فراهم میدارد سال انقلاب سبز، کارآفرینی مبدل به فعالیتی پویا، و رقابتی در روزگار جهانی سازی شده- از طریق نوآوری مبتکرانه پایدار- گردیده است. به نحو یکپارچه،طرحهای خلاقانه کافی، جهت کمک به ارتقاء خلاقیت و جهتگیری در راستای کارآفرینی به هدف پایداری، ضروری هستند.

Keywords:

جهت گیری کارآفرینی , مدیریت دانش , مزیت رقابتی پایدار