محافظه کاری حسابداری و مسئولیت اجتماعی شرکت

ما ارتباط بین محافظه کاری حسابداری را که در قالب به موقع بودن نامتقارن شناسایی سود و زیان اقتصادی، و مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) بیان می شود، بررسی می کنیم. ما شواهدی را ارائه می دهیم که تحت شرایط نامطلوب اقتصاد کلان و محدودیت های مالی، و همچنین افزایش سطح فشار خارجی از سوی دارندگان بدهی و صاحبان سهام، ارائه دهندگان سرمایه از طریق گزارش دهی محافظه کارانه به اولویتی نسبت به مشارکت در CSR تبدیل می شود. نتایج ما به طور کلی نشان می دهد که برای کل دوره نمونه ما (شروع از اوایل دهه ۲۰۰۰)، سطوح بالاتر محافظه کاری به طور منفی با جهت گیری CSR نشان داده شده توسط شرکت ها مرتبط است. با این حال، تجزیه و تحلیل ما همچنین نشان دهنده یک روند معکوس قابل توجه در رابطه با تاثیر محافظه کاری بر CSR، همزمان با دوره پس از بحران مالی است. یافته ها برای تعدادی از مشخصات و آزمایش ها، از جمله استفاده از رویکرد متغیر ابزاری که به صراحت به سوگیری های درون زایی مرتبط با نگرانی های علیت معکوس می پردازد، قوی هستند. مطالعه ما نشان می دهد که تحت فشار نظارت از سوی ذینفعان مالی، شرکت ها تعهد به محافظه کاری حسابداری را بر نیازهای سهامداران غیر مالی و سایر گروه های ذینفع اولویت می دهند.

Keywords:

محافظه کاری حسابداری , مسئولیت اجتماعی شرکت , به موقع بودن عدم تقارت سود , اختیارات مدیریتی