تدوین مولفه های طراحی مجتمع مسکونی-گردشگری با رویکرد معماری بومی(نمونه موردی: کلاردشت)

از عناصر مهم صنعت گردشگری، واحدهای اقامتی هستند. واحدهای اقامتی بعد از جاذبه های گردشگری، مهمترین مقاصدی هستند که توجه گردشگرها را به خود جلب میکند. یکی از مشکلات اساسی در توریسم ایران کمبود تاسیسات اقامتی است، این مطلب را آنچنان مهم باید تلقی کرد که اصولا محل اقامت اولین و عمده ترین پارامتر در جذب توریست میباشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تدوین مولفه های طراحی مجتمع مسکونی-گردشگری با رویکرد معماری بومی در منطقه کلاردشت انجام پذیرفت.هدف از این پژوهش شناخت ویژگیهای معماری اصیل و بومی منطقه کلاردشت است؛ حال سوال این است که چگونه میتوان از یک معماری با رویکرد بومگرا در جذابیت لازم برای گردشگران در معماری شهرستان کلاردشت استفاده کرد؟ به این منظور پژوهش حاضر با استفاده از مطالعات کتابخانهای و برداشتهای میدانی و به روش تحلیلی توصیفی به ارائه استراتژی و راهبرد گردشگری در شهرستان مورد نظرپرداخته است.معماری بومی کلاردشت، به عنوان الگویی مناسب در راستای رویکردمعماری بومی، با ویژگی هماهنگی وتلفیق بنا با طبیعت، که حاصل عوامل مختلفی همچون مسائل اجتماعی،اقلیمی، اقتصادی ، فرهنگی و غیره است، بیشترین تاثیر را از اقلیم و طبیعت پیرامون خود گرفته است. به همین سبب دارای پتانسیل بسیار بالایی در توسعه صنعت گردشگری است.این پژوهش در نهایت به ارائه طراحی مجموعه مسکونی گردشگری کلاردشت با رویکرد معماری بومی به جهت ارتقا کیفیتهای عملکردی، اجتماعی، اقتصادی و آشنا ساختن گردشگران با رویه زندگی روستاییان به جهت تداوم فرهنگ غنی روستایی و همچنین پرکردن اوقات فراغت گردشگران می پردازد.