ارزیابی طرح نوسازی و بهسازی محله آبکوه مشهد با تاکید بر مولفه های تحقق پذیری پروژه های طراحی شهری

بافت آبکوه، محله ای واقع در منطقه یک شهر مشهد، همواره یکی از محلات مسئله دار این شهر بوده که علی رغم طرح های زیادی که برای آن تدوین شده غالبا در مرحله تحقق با شکست مواجه گردیده اند که این موضوع دائما چالش هایی را برای ساکنان بافت و مدیران آن ایجاد کرده است. پژوهش پیش رو ابتدا به کمک روش تحقیق کتابخانه ای و اسنادی سعی در شناسایی عوامل موثر بر تحقق پذیری پروژه های طراحی شهری دارد؛ که در این راستا، هشت عامل در سطح یک و ۲۹ عامل در سطح دو حاصل شده است. سپس جهت تکمیل فرآیند و دستیابی به هدف اصلی پژوهش، ارزیابی سومین طرح مصوب برای محدوده مطالعاتی با عنوان طرح نوسازی و بهسازی محله آبکوه، از روش تحقیق پیمایشی و ابزار مصاحبه با مدیران و مطلعین طرح استفاده گردیده است و در نهایت جهت تحلیل مصاحبه ها ضمن توجه به اخلاق پژوهش، از روش تحلیل محتوا کیفی با رویکرد تلخیصی و نرم افزار MAXQDA نسخه ۲۰۱۸ بهره گرفته شده است. لازم به ذکر است انتخاب اشخاص برای مصاحبه به صورت هدفمند بوده به طوری که افراد از مدیران سابق و فعلی دفتر توسعه محله آبکوه و به طور کامل مطلع از طرح و روند تهیه آن بوده اند. بر اساس یافته های مطالعه در هشت بعد متناظر با عوامل موثر در تحقق پذیری، مشخص گردید عامل حقوقی و قانونی، اصلی ترین تاثیرات را در عدم تحقق پذیری طرح های مصوب در این محله دارد. با این حال از تاثیر سایر عوامل بر تحقق پذیری این طرح ها نباید غافل ماند؛ بنابراین می توان گفت با اصلاح ساختار تدوین طرح برای این بافت مسئله دار، می توان گامی در جهت بهبود تحقق پذیری طرح ها در این محله برداشت.

Keywords:

تحقق پذیری , طراحی شهری , نوسازی و بهسازی , محله آبکوه مشهد