بررسی الگوی مسکن ایرانی در دوره پهلوی و معاصر بر اساس فلسفه ساختارگرایی

این پژوهش به بررسی الگوی مسکن ایرانی در دوره پهلوی و معاصر بر اساس فلسفه ساختارگرایی پرداخته است. لذا بررسی مفهوم ساختارگرایی، مولفه های ایجادکننده ساختارهای معماری در عصر پهلوی، ساختارهای اصلی معماری دوره پهلوی و نمود کالبدی این ساختارها هدف این تحقیق است. بر این اساس روش انجام تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد. به منظور گردآوری اطلاعات موردنیاز از مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات از طریق فیش برداری مطالب موردبررسی در مقالات و کتب بوده است. تجزیه وتحلیل داده ها و اطلاعات گردآوری شده از طریق استدلال منطقی داده ها و به شیوه کیفی بوده است. نتایج نشان می دهد سه شالوده اصلی ساختار معماری دوره پهلوی به خصوص در طراحی خانه ها مورداستفاده قرار می گرفت تاثیر معماری فرنگی، ارجاع به معماری باستانی و سنت گرایی ارتقا یافته بود که تاثیرهای زیادی در فرم و فضای معماری اماکن عمومی و خانه های این دوره گذاشت. خروجی این سه ساختار اصلی بیشترین تاثیر را در برون گرایی معماری این دوره است.

Keywords:

الگوی مسکن , دوره پهلوی , معاصر , ساختارگرایی.