بررسی تاثیر ساختار ایستگاه های مترو بر الگوهای حرکتی عابران پیاده و تخلیه ی اضطراری با کمک مدل سازی عامل محور

در شرایط رخداد بحران به دلیل بالابودن جمعیت در فضاهای جمعیت پذیر شهر، همچون فضاهای عمومی، میدان های شهری و مراکز حمل و نقل، امداد رسانی با مشکلات متعدد روبه رو است. در این شرایط افراد واکنش های غیرمنتظره و رفتار رقابتی از خود بروز می دهند. گاهی بدون رخداد بحران شاهد تلفات و خسارت های جانی به دلیل تراکم جمعیت در بخشی از محیط و هجوم افراد برای خروج از یک فضا، بوده ایم. پژوهش حاضر در جهت مطالعات مربوط به کاهش خسارت های جبران ناپذیر در شرایط بحران و تدقیق عوامل موثر بر افزایش و یا کاهش مدت زمان تخلیه ی اضطراری جمعیت در محیط و همچنین پیش بینی الگوی حرکتی آنها می پردازد. در این پژوهش تاثیر عوامل کالبدی-فضایی ایستگاه مترو بر الگوی حرکتی عابران پیاده و مدت زمان تخلیه ی اضطراری جمعیت شبیه سازی شده است. به دلیل تنوع متغیر ها، عامل جنسیت و سرعت حرکت افراد (به تفکیک زن و مرد) صورت گرفته و از بررسی سایر ویژگی های فردی صرف نظر گردیده است. نمونه موردی مد نظر در این پژوهش ایستگاه متروی دانشگاه اصفهان بوده و جمعیت موجود در این ایستگاه براساس کم ترین و بیش ترین سرعت حرکت افراد در نرم افزار MassMotion ، شبیه سازی شده است. سپس الگوی حرکتی عابران پیاده، تراکم و تجمع جمعیت و مدت زمان لازم برای خروج در شرایط بحران و در شرایط عادی پیش بینی، و نقاط پرخطر محیط شناسایی شده و راهکارهایی جهت کاهش تاثیر این خطرات احتمالی مطرح گردیده است.

Keywords:

الگوی حرکتی عابران پیاده , ساختار ایستگاه مترو , تخلیه ی اضطراری جمعیت , مدل سازی عامل محور , نرم افزار MassMotion