مقایسه ی اثربخشی روش آموزش چند حسی فرنالد و کاربرد تدابیر یادیارها در بهبود مشکلات دیکته نویسی دانش آموزان پایه ی سوم ابتدایی دارای اختلال دیکته

هدف پژوهش حاضر مقایسه ی اثر بخشی روش آموزش چند حسی فرنالد و کاربرد تدابیر یادیارها در بهبود مشکلات دیکته نویسی دانش آموزان پایه ی سوم ابتدایی دارای اختلال دیکته می باشد. روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه ی آماری شامل دانش آموزان مبتلا به اختلال دیکته، مراجعه کننده به مرکز ناتوانی های یادگیری صدرای شهرستان تربت حیدریه در آذر ماه ۱۳۹۳ بود که به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و ۳۶ نفر به عنوان نمونه ی نهایی گزینش و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شدند (۱۲دانش آموز روش چند حسی فرنالد، ۱۲ دانش آموز روش تدابیر یادیارها و ۱۲ دانش آموز گروه کنترل). ابزارهای مورد استفاده عبارتند از: مقیاس تجدید نظر شده ی هوشی وکسلر برای کودکان و آزمون تشخیصی اختلال بیان نوشتاری (مولفه ی املا) باعزت. گروه آزمایشی اول، روش چند حسی فرنالد را در ۸ جلسه ی ۴۵ دقیقه ای و گروه آزمایشی دوم، روش تدابیر یادیارها را در ۸ جلسه  ۴۵ دقیقه ای دریافت نمودند، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از t وابسته، آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری و آزمون پیگیری LSD مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بعد از ارائه ی روش آموزش چند حسی فرنالد و کاربرد تدابیر یادیارها در بهبود مشکلات دیکته نویسی گروه های آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. اما تفاوت معناداری بین روش آموزش چند حسی فرنالد و کاربرد تدابیر یادیارها مشاهده نشد. لذا روش آموزش چند حسی فرنالد و کاربرد تدابیر یادیارها به صورت موثر و مناسب و طبق اصول مدنظر موجب بهبود مشکل های دیکته نویسی می شود.

Keywords:

روش آموزش چند حسی فرنالد , تدابیر یادیارها , اختلال دیکته نویسی