کارکرد دعا در تربیت اعتقادی کودک از منظر قرآن کریم

دعازمانی اثربخشی قابل توجهی دارد که کودک متوجه باشدچه قدرت باعظمتی را می خواند و به چه منبع عظیمی متصل می شود. دراین وادی شخص داعی حتی اگریک اسم خدا را آن طور که سزاوار هست شناخته باشد می تواند او را از کوره راه ها به شاهراه اصلی هدایت کند. درهمه اعصار بشر درگیر افکاری آزار دهنده بوده و به دنبال تکیه گاهی می گشته تا اضطراب و تشویش ذهنی و فکری وتلاطم جانفرسای خود را به ساحلی امن و آرام سکنی بدهد. روش انجام این پژوهش کتابخانه ای بوده؛ چنان که با مراجعه به کتابخانه های حقیقی ومجازی وبا استفاده از ابزارهای گردآوری اطلاعات وجمع بندی آنها به طبقه بندی وتبیین آنها می پردازیم واین پژوهش را تدوین می کنیم. باتوجه به اینکه دعاخوانی تاثیرفراوانی درنحوه شکل گیری شخصیت کودکان دارد ودعاها سرشار از اسماء الهی ومعانی عمیق معنوی هستندبه همین سبب لازم است هر فردی در زندگی فردی واجتماعی خویش نسبت به تاثیر اسماءالهی ونیز نقش ذکر اسم خدا آگاهی پیدا کند.

Keywords:

کارکرد , تربیت اعتقادی , کودک , دعا , تربیت , قرآن کریم