بررسی تاثیر آموزش پیش دبستانی بر یادگیری مهارتهای روانی حرکتی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی

باتوجه به آمادگیهای جسمی، روانشناختی و اجتماعی کودک در دوره پیشدبستانی برای پیشرفت در جنبه های مختلف تحولی و گواهی پژوهشهای مختلف در تاثیر مثبت آموزشهای این دوره بر مهارتهای ادراکی حرکتی و سازگاری اجتماعی کودکان دوره ابتدایی، لزوم توجه بیشتر به آموزشهای پیش دبستانی از لحاظ کمی و کیفی و انجام پژوهش های مناسب در جهت سنجیدن اثرات و نیز بهبود محتوا و انجام آموزشها، مفید و لازم به نظر میرسد. پژوهش حاضر، یک پژوهش پس رویدادیعل)۶ ی مقایسه ای) می باشد. در این پژوهش، دو گروه از دانش آموزان کلاس های اول، دوم و سوم دبستان شهر کرج که در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ مشغول به تحصیل می باشند انتخاب و ابزارهای پژوهش بر روی آنها اجرا گردید. یک گروه کسانی ؛ که آموزش پیشدبستانی را در مهدکودک یا آمادگی گذرانده اند و گروه دوم، هیچ گونه آموزش رسمی قبل از دبستان نداشته اند.هبرای سنجش مهارتهای روانی حرکتی از آزمون لینکلن ازرتسکی و برای سنجش سازگاری از پرسشنامه رفتار سازشی استفاده شده است. بررسی فرضیه های پژوهش نشان داد که آموزش پیش دبستانی نتوانسته بود باعث تغییر معناداری در مهارتهای روانی حرکتی کودکان شود. همچنین نتایج حاکی از آن است که تجربه پیش دبستانی در سازگاری اجتماعی کودکان تفاوت معناداری ایجاد نکرده است قاعدتا بایستی این گونه باشد که کودکان دارای تجربه پیش دبستانی از سازگاری اجتماعی بهتریبرخوردار باشند اما نتایج این پژوهش چیز دیگری رانشان می دهد. شاید بتوان در تبیین این یافته به موارد زیر اشاره کرد:نوع ارتباط معلم با شاگرد از عوامل تعیین کننده سازگاری اجتماعی است بنابراین شاید کیفیت ارتباط با معلم در رشد سازگاری اجتماعی کودک تاثیر بگذارد. کیفیت ارتباط در مدرسه از جمله عوامل موثر در رشد عزت نفس کودکان است و ریشه اکثر مشکلات در نظام آموزشی است و معلم بایستی بتواند کمبودهایی را که کودک در خانه با آن مواجه شده است در مدرسه جبران کند و صرف بودن در مدارس پیش دبستانی شاید نتواند کودکان را به سمت سازگاری اجتماعی رهنمون سازد به نظر می رسد کیفیت آموزشها و اینکه کودکان در این مراکز طبق چه اصول و مبانی آموزش می بینند مهمتر باشد ؛ هر چند کودکان مقداری از اوقات روزانه را در مدارس می گذرانند اما کیفیت ارتباط با والدین و جو عاطفی حاکم بر خانواده نیز در رشد اجتماعی کودکان تاثیر زیادی می گذارد.نتایج این پژوهش نشان داد که بین دختران و پسران آموزش دیده در مهارتهای روانی حرکتی تفاوت معنی داری وجود ندارد در حالی که بین دختران و پسران آموزش ندیده در مهارتهای روانی حرکتی تفاوت معنی دار وجود دارد. و بین دختران و پسران آموزش دیده در سازگاری اجتماعی تفاوت معناداری مشاهده نشد. ممکن است علاوه بر تجربه پیش دبستانی عواملی از قبیل جو عاطفی حاکم بر مدرسه وخانواده، الگوسازی کودک، نوع ارتباط با معلم در رشد اجتماعی وی تاثیر بگذارد ؛ همچنین ؛ تفاوت معنی دار در سازگاری اجتماعی دختران و پسران آموزش ندیده تایید شد.

Keywords:

آموزش پیش دبستان , مهارت های روانی – حرکتی , سازگاری اجتماعی , دوره ابتدایی