پیش بینی اهمال کاری تحصیلی بر اساس خودناتوان سازی تحصیلی با نقش واسطه ای استرس در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اول شهرستان ثلاث باباجانی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اهمال کاری تحصیلی بر اساس خودناتوان سازی تحصیلی با نقش واسطه ای استرس در دانش آموزان اجرا شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است جامعه آماری مورد نظر کلیه دانش آموزان پسر مقطع اول متوسطه شهرستان ثلاث باباجانی در سال تحصیلی ۱۴۰۰؛۹۹ بودند از جامعه آماری حاضر که تعداد آنها ۱۰۰نفر می باشد که با استناد به جدول مورگان تعداد۸۰ نفر انتخاب شدند. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که متغیر استرس همبستگی مثبت و معناداری با متغیر های اهمال کاری تحصیلی و خودناتوان سازی دارند. در بررسی نقش پیش بینی کنندگی استرس می توان گفت که با کاهش استرس و مدیریت خودناتوان سازی، می توان از افزایش اهمال کاری در بین دانش آموزان پیشگیری کرد.

Keywords:

اهمال کاری تحصیلی , خود ناتوان سازی , استرس