بررسی رابطه ذهن آگاهی و خود شکوفایی با احساس امنیت در کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان علی آباد کتول در سال تحصیلی ۱۴۰۰

هدف از این تحقیق رابطه ذهن آگاهی و خود شکوفایی با احساس امنیت در کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان علی آباد کتول میباشد. روش تحقیق از نوع روش توصیفی- همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی معلمان رسمی متوسطه اول و دوم شهرستان علی آبادکتول که تعداد آنها در سال ۱۴۰۰ برابر با ۸۳۰ نفر میباشد. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد ۲۶۳ نفر برآورد شده است. روش نمونهگیری در این پژوهش به صورت تصادفی ساده انجام گردید. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه مهارت های ذهن آگاهی کنتاکی توسط بیر، اسمیت، و آلن (۲۰۰۴)، پرسشنامه خودشکوفایی مازلو ۱۹۷۵) ) و پرسشنامه امنیت روانی مازلو (۱۹۵۲) استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است که در قسمت استنباطی از روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شده است که پس از تجزیه و تحلیل داده ها نتایج نشان داد که: بین ذهن آگاهی و خود شکوفایی با احساس امنیت در کارکنان رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. در تحلیل رگرسیونی، ضریب تعیین برابر ۰,۱۵۸ میباشد که نشان میدهد ۱۵,۸ درصد تغییرات احساس امنیت کارکنان توسط ذهن آگاهی و خودشکوفایی تبیین میشود. با توجه به نتایج میتوان گفت به ازای یک واحد تغییر در ذهن آگاهی و خودشکوفایی، ۰,۰۱۴ و ۰,۰۸۰ تغییر در متغیر احساس امنیت کارکنان ایجاد میشود. نتایج رگرسیون با سطح معناداری کمتر از ۵ درصد نشان میدهد خودشکوفایی با احساس امنیت کارکنان رابطه معناداری دارد ولی ذهن آگاهی نقش موثری در تغییرات احساس امنیت کارکنان ندارد.

Keywords:

ذهن آگاهی , خود شکوفایی , احساس امنیت , کارکنان اداره آموزش و پرورش