مدل یابی بهزیستی روانشناختی بر مبنای سبکهای اسنادی در دانشجویان شهرستان مشهد: نقش میانجی خودپنداره

داشتن بهزیستی روانشناختی در میان همه افراد و اقشار جامعه به ویژه قشر دانشجو از اهمیت بالایی برخوردار است و به نوعی با سلامت جامعه و پیشرفت آن در ارتباط میباشد. از جمله پارامترها و عوامل دخیل در شکل گیری و داشتن بهزیستی مطلوب، متغیرهای سبکهای اسنادی و خودپنداره میباشد. در این پژوهش که از نوع توصیفی-همبستگی است، به مدلیابی بهزیستی روانشناختی بر اساس سبکهای اسنادی با میانجگری خودپنداره پرداخته میشود. برای جمع آوری داده ها و اطلاعات از پرسشنامه های سبکهای اسنادی سلیگمن (ASQ)، خودپنداره راجز و بهزیستی روانشناختی ریف کیفیت زندگی سازمان گردیده است. در این پژوهش از ۳۶۵ نفر از دانشجویان شهرستان مشهد به عنوان جامعه نمونه تحقیق استفاده گردیده است که به صورت در دسترس انتخاب شده اند. نتایج به دست آمده به کمک نرم افزار SPPS و از طریق آمار توصیفی و توزیع فراوانی و روابط میان متغیرها و همچنین نرم افزار AMOS که نشان داد شاخصهای برازش میان متغیرها مطلوب میباشد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق حاضر نشان میدهد بین بهزیستی روانشناختی و سبکهای اسنادی با میانجگری خودپنداره رابطه ای مستقیم و معنادار وجود دارد.

Keywords:

بهزیستی روانشناختی , سبکهای اسنادی , خودپنداره , دانشجویان