نشانه شناسی ارتباطات بینافرهنگی صفویان و گورکانیان با استناد بر آثار نگارگران مهاجر ایرانی در دربار گورکانی

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 175

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_HSIK-4-1_009

تاریخ نمایه سازی: 30 فروردین 1401

Abstract:

ایران و هند سابقه طولانی در تعاملات فرهنگی دارند، ولی مهاجرت تعداد زیادی از هنرمندان و نخبگان صفوی به دربار گورکانی در خلال قرن های دهم و یازدهم هجری، نقطه عطفی در تاریخ این ارتباطات فرهنگی به شمار می رود. اهمیت این تعاملات فرهنگی در بهره گیری از زبان فارسی به عنوان زبان رسمی دربار گورکانی و انتقال کانون نوآوری های ادب فارسی از ایران صفوی به هند گورکانی به وضوح نمایان است. بر مبنای این پیشینه موجود، هدف پژوهش حاضر آن است که با واکاوی ویژگی های سبکی و عناصر بصری آثار نگارگران ایرانی در دربار گورکانی و پیگیری سیر تحول سبک و نقش مایه ها در آثار این هنرمندان و پروژه های تحت نظارتشان، به تبیین جایگاه هریک از فرهنگ های دخیل و قابل رویت در این آثار بپردازد. بر این اساس نمونه های پژوهش با رویکرد نشانه شناسی فرهنگی مورد مطالعه قرار گرفتند. در این رویکرد، نگارگری دربار گورکانی به عنوان «متن بینافرهنگی» و فرهنگ گورکانی به عنوان مرکز یا به عبارتی «خویشتن» در نظر گرفته شدند، درحالی که فرهنگ ایرانی و فرهنگ هندو «دیگری» محسوب گشتند.نتیجه آنکه گورکانیان با آرمانی سازی فرهنگ فارسی که در آن زمان مقبولیت و جایگاه خاصی در جهان اسلام داشت، سعی داشتند بر تمایز خود با فرهنگ دیگری هندو تاکید کنند. این فرایند به جذب کامل فرهنگ فارسی و طرد کامل دیگری هندو در نگارگری گورکانی منجر نشد تا آنجا که به رغم غلبه عناصر و ترکیب بندی های ایرانی، نگارگری گورکانی بسیار طبیعت گراتر از همتای پارسی اش می باشد. نگارگری گورکانی یک متن بینافرهنگی است که در آن فرهنگ ایرانی و به تبع آن فرهنگ مغولی (به واسطه همزادپنداری خودش با فرهنگ ایرانی) در مرکز و فرهنگ هندو در حاشیه است، ولی این متن هویتش را از جابه جایی مداوم مرزهای مرکز و حاشیه می گیرد.

Authors

سمیرا رویان

استادیار گروه نقاشی، دانشکده هنر، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • ابوالحسنی، زینب، و محسن معصومی. ۱۳۹۹. «حمزه نامه و شکل ...
  • برند، باربارا. ۱۳۸۳. هنر اسلامی، ترجمه مهناز شایسته فر. تهران: ...
  • بشم، آرتور لولین. ۱۳۹۴. هند باستان. ترجمه فریدون بدره ای ...
  • بلر، شیلا، و جاناتان بلوم. ۱۳۸۸. هنر و معماری اسلامی ...
  • بهار، محمدتقی. ۱۳۸۱. سبک شناسی: تاریخ تطور نثر فارسی. تهران: ...
  • پرایس، کرستین. ۱۳۴۷. تاریخ هنر اسلامی. ترجمه مسعود رجب نیا. ...
  • ترکمان، اسکندربیک. ۱۳۵۰. تاریخ عالم آرای عباسی. چ۲. تهران: انتشارات ...
  • جهانگیر گورکانی، نورالدین محمد. ۱۳۵۹. جهانگیرنامه (توزوک جهانگیری). به کوشش ...
  • چندلر، دانیل، و فرزان سجودی. ۱۳۸۶. مبانی نشانه شناسی. تهران: ...
  • حقیقت جو، لیلا. ۱۳۹۰. «پژوهشی در آثار آقا رضا جهانگیری: ...
  • خادمی ندوشن، فرهنگ، و رسول بابامردای. ۱۳۸۶. «تاثیر نگارگری ایران ...
  • خلیل زاده مقدم، مریم، و ابوالفضل صادق پور فیروزآباد. ۱۳۹۱. ...
  • راجرز، جی. ام. ۱۳۸۲. عصر نگارگری: مکتب مغول هند. ترجمه ...
  • رشیدیان، عبدالکریم. ۱۳۹۳. ایده پدیده شناسی. تهران: نشر نی ...
  • ریاض الاسلام. ۱۳۷۳. تاریخ روابط ایران و هند (در دوره ...
  • سرخیل، فاطمه. ۱۳۸۶. «روابط صفویان و گورکانیان هند». تاریخ اسلام ...
  • سجودی، فرزان. ۱۳۸۸. نشانه شناسی: نظریه و عمل. تهران: نشر ...
  • شهابی، علی اصغر. ۱۳۱۶. روابط ادبی ایران و هند. تهران: ...
  • شیرازی، ماه منیر، و مینا طلایی. ۱۳۹۱. «ریشه یابی و ...
  • شیمل، آنه ماری. ۱۳۸۳. در قلمرو خانات مغول. ترجمه فرامرز ...
  • صفرزاده، نرگس. ۱۳۹۰. «سهم هنرمندان ایرانی در خلق مرقع گلشن: ...
  • علیزاده، سیامک. ۱۳۹۳. «تاثیرنگارگری واقع گرایانه ایران دوره صفوی بر ...
  • غروی، مهدی. ۱۳۴۸. «حمزه نامه بزرگ ترین کتاب مصور فارسی». ...
  • فروزانی، ابوالقاسم، و سینا میرشاهی. ۱۳۹۵. «تاثیر و تاثر نگارگری ...
  • قمی، قاضی احمد. ۱۳۸۳. گلستان هنر. چ۱۴. تصحیح احمد سهیلی ...
  • کوشا، کفایت. ۱۳۸۳. «مهاجرت هنرمندان ایرانی به هند در دوره ...
  • کونل، ارنست. ۱۳۸۴. هنر اسلامی. ترجمه هوشنگ زاهری. تهران: انتشارات ...
  • ولش، آنتونی. ۱۳۸۵. نگارگری و حامیان صفوی. ترجمه روح الله ...
  • هالاید، مادلین، و هرمان گوتس. ۱۳۷۶. هنر هندو ایرانی-هندو اسلامی. ...
  • Alami, AbulFazl. ۱۹۳۹. The Ain-I Akbari. Trans: H. Blochman. Ed: ...
  • Ahmad, aziz. ۱۹۷۶. "Safavid Poets and India". IRAN, No. ۱۴: ...
  • Beach, Milo. ۲۰۱۲. The Imperial Image: Painting for Mughal Court. ...
  • Beach, M.C., Welch, S. C. ۱۹۷۸. The Grand Mughal Imperial ...
  • Binyon, L., Wilkinson, J. V. S., and Basil Gray.۱۹۳۳. Persian ...
  • Chand, Tara. ۱۹۳۶. Influence of Islam on Indian Culture. Allahabad: ...
  • Eaton, Richard M. ۲۰۱۱. A Social and Historical introduction to ...
  • Fanon, F., Markmann, Ch. L. ۱۹۶۷. Black skin, white masks. ...
  • Gotez, Herman. ۱۹۶۴. Art of India: Five Thousand Years of ...
  • Losty, Jeremiah P. ۱۹۸۲. The Art of the Book in ...
  • Prakash Verma, Som. ۲۰۰۹. Interpreting Mughal painting : essays on ...
  • Soucek, Priscilla P.۱۹۸۷. "Persian Artists in Mughal India: Influences and ...
  • Soudavar, Abolala. ۱۹۹۹. "Between the Safavids and the Mughals: Art ...
  • Wilkinson, J.V. S. ۱۹۲۹. The lights of Canopus - Anvār ...
  • Ziauddin,Muhammad. ۲۰۰۵. Role Of Persian at the Mughal Court: a ...
  • نمایش کامل مراجع