مدل بندی بیزی تاثیر نوآوری بر شاخص توسعه انسانی در کشورهای توسعه یافته

در علم آمار دو رویکرد کلی کلاسیک و بیزی برای برآورد وجود دارد. در رویکرد بیزی علاوه بر اطلاعات نمونه تصادفی، از اطلاعات پیشین درباره پارامترها نیز برای برآورد استفاده می شود. به عبارت دیگر در رویکرد بیزی برای استنباط از ترکیبی از اطلاعات نمونه تصادفی و اطلاعات پیشین استفاده می شود. بنابراین هدف این مطالعه بررسی رابطه بین شاخص توسعه انسانی و نوآوری در کشورهای منتخب توسعه یافته بر اساس رویکرد بیزی است. در این مطالعه برای سنجش شاخص نوآوری از تعداد اختراعات، تعداد محققین استفاده شده است. علاوه بر عامل نوآوری، متغیرهای نرخ تورم، هزینه های آموزشی و بهداشتی دولت نیز به عنوان متغیرهای کنترل در نظر گرفته شده است. نمونه آماری شامل ۲۲ کشور منتخب توسعه یافته در بازه زمانی ۲۰۱۵ – ۱۹۹۶ می باشد. نتایج تحلیل نشان داد که نوآوری و شاخص های آن و همچنین تورم و هزینه های آموزشی و بهداشتی دولت نقش معنی داری در تبیین شاخص توسعه انسانی در رویکرد بیزی دارند که منطبق بر مبانی نظری بود. بر اساس نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود که در تحقیقات بعدی و در زمینه های مختلف پژوهشی از رویکرد بیزی برای برآورد استفاده شود و نتایج با رویکرد کلاسیک مقایسه شوند.

Keywords:

شاخص توسعه انسانی , نوآوری , رویکرد بیزی , توزیع پیشین , توزیع پسین