تحلیل و بررسی مفاهیم زیباشناسی در معماری و هنر اسلامی

زیبایی شناسی پدیده ای کاملا حسی است که تنها انسان به عنوان اشرف مخلوقات و دارای قوه تعقل، قادر به درک آن می باشد. زیبایی چه از دیدگاه غربی و چه اسلامی، جزو نیازهای عالیه ی انسان و همینطور پدیده ای چند بعدی است که می تواند حواس انسان را در سطوح مختلف خود به فعالیت وا دارد. هنر اسلامی و معماری به عنوان یکی از بارزترین نمودهای این هنر، دارای مولفه و ویژگی های منحصر بفردی است که آن را از سایر هنرها متمایز ساخته و در سطح زیباییه مقدس و جاودانه قرار می دهد.امروزه زیبایی شناسی به عنوان یکی از اصول مهم در موسیقی، معماری، شهرسازی، گرافیک و دیگر حیطه های هنر مطرح می باشد. معماری و در سطح کلانتر آن شهرسازی با زیبایی کالبدی نهفته در جسم و روح بنا، نیاز انسان به زیبایی را پاسخ می دهد. زیبا شناسی،درک محیط پیرامون و ارتقای کیفیت فضاهای شهری و به تبع آن فضاهای معماری و زندگی را میسر می کند. معماری متاثر از آموزه های اسلام، نوع زندگی مسلمانان را در برهه های مختلف تاریخی دگرگون کرده است. در این مقاله ابتدا به تعریف زیبایی و بررسی ماهیت زیبایی پرداخته شده، سپس با روش تحلیلی _توصیفی عوامل تاثیرگذار بر زیبایی در معماری و هنر اسلامی و همچنین شناخت مفهوم زیبایی از منظر پژوهشگران و اندیشمندان بررسی شده است.