بررسی همه گیر شناسی اختلال تغذیه و خوردن و ارتباط آن با اختلال کم توجهی در دانش آموزان پسر مدارس ابتدایی شهرستان خاش

هدف پژوهش حاضر بررسی همه گیر شناسی اختلال تغذیه و خوردن و ارتباط آن با اختلال کم توجهی در دانش آموزان پسر مدارس ابتدایی شهرستان خاش بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی پیشبین و جامعه آماری را تمامی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی (پایه ششم) شهرستان خاش به تعداد ۷۰۰ نفر، که در سال تحصیلی ۱۳۹۶-۹۷ مشغول به تحصیل بودند، تشکیل میداد. در مجموع پس از انتخاب ۲۴۸ نفر به شیوه نمونه گیری سلسله مراتبی، ۱۰۴ دانش آموز دارای اختلال کم توجهی- بیش فعالی، با استفاده از پرسشنامه کم توجهی- بیشفعالی تشخیص داده شدند. ابزار سنجش، پرسشنامه نگرش به تغذیه گارنر و گارفنیکل (۱۹۷۹) و پرسشنامه تشخیص اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه سواری (۱۳۹۱) بود و داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چندمتغیره تحلیل گردید. نتایج نشان داد که اختلال کم توجهی- بیش فعالی، نقش مثبتی در تبیین رفتارهای تغذیه ای نامطلوب دارد، و از بین ابعاد این اختلال، نقص حافظه و توجه ارتباط مستقیم و معنادار با پراشتهایی عصبی و کنترل دهانی داشت. بین حرکات غیرهدفمند با پراشتهایی عصبی نیز ارتباط مستقیم و معناداری گزارش شد. به طور کلی میتوان اینطور نتیجه گیری کرد که دانش آموزان پسر با علائم کم توجهی- بیشفعالی در معرض ابتلاء به رفتارهای ناهنجار خوردن هستند.

Keywords:

اختلال کم توجهی- بیشفعالی , اختلال تغذیه و خوردن , دانش آموزان پسر.