بررسی میزان اثربخشی آموزشهای غیرمستقیم در تربیت دینی از دیدگاه معلمان مقطع ابتدایی استان کرمانشاه

موضوع تربیت کودکان، موضوعی جهانی است که که هر نظام فکری، به فراخور مبانی اش برنامه هایی برای آن درنظر می گیرد. روشن است که در جامعه اسلامی، تربیت دینی فرزندان از اولویتهای تربیتی است. از آنجا که بخش عمده ای از زمان مفید کودکان روزانه در مدارس میگذرد و از سویی دیگر نظام آموزشی و تربیتی، از اثرگذارترین حوزه های تربیتی است، ساماندهی به این حوزه ارزش مضاعف می یابد. اموزش ابزاری در دست معلم برای کمک به دانش آموزان به منظور یادگیری بهتر و بیشتر است که فنون متعددی نیز به آن مترتب می باشد به طور کلی می توان از دو شیوه آموزشی با عنوان آموزش مستقیم و غیر مستقیم یاد کرد. هرکدام از این دو نوع آموزش دارای مزایا و محدودیت های خاص خود می باشد که مربی بایستی با در نظر گرفتن آنها نسبت به انتخاب هر کدام از این دو، روش مناسبی آموزشی را در پیش گیرد اما آن چه در ارتباط با شیوه های آموزشی مهم بوده و از اهمیتی دو چندان برخوردار است، ویژگی های منحصر به فرد هریک از این روش ها در قبال با اهداف و موضوعات گوناگون می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی آموزشهای غیرمستقیم در تربیت دینی از دیدگاه معلمان مقطع ابتدایی استان کرمانشاه می باشدروش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی میباشد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساختهای شامل ۲۰ سوال میباشد استفاده شده است. جامعه آماری تمامی معلمان مقطع ابتدایی میباشند که تعداد ۲۱۰ نفر با استفاده از جدول مورگان به صورت تصادفی ساده انتخاب شدهاند. داده ها از طریق آزمون x۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتهاند. نتایج حاکی از آن بود که میزان اثربخشی هر یک از مولفه های قصه گویی، شعرخوانی، عکس، مسابقه، پوستر، معما، فیلم، ارائه مدل، نقاشی، بازی، آموزشهای هنر، کاردستی، نمایش خلاق، پرسش و پاسخ، کاریکاتور با اطمینان ۰/۹۹ در تربیت دینی زیاد می باشد.

Keywords:

اثربخشی , آموزشهای غیرمستقیم , تربیت دینی , مقطع ابتدایی