بررسی اثر بخشی آموزش حل مساله با رویکرد توانمند سازی مددکاری اجتماعی برروابط اجتماعی دختران ساکن در شبانه روزی

این پژوهش به تعیین اثربخشی آموزش مهارت حل مساله با رویکرد توانمندسازی مددکاری اجتماعی بر روابط اجتماعی دختران ساکن درشبانه روزی پرداخته است. پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی بوده که با استفاده ازطرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفته است. به این منظور ۳۰ نفر از دختران نوجوان ساکن در شبانه روزی شهر نیشابور به صورت تصادفی انتخاب و به همین شیوه در دو گروه مداخله وکنترل قرار گرفتند. گروه مداخله در ۸ جلسه آموزش مهارت حل مساله با رویکرد توانمندسازی مددکاری اجتماعی شرکت کردند . داده ها از طریق پرسشنامه سازگاری فردی - اجتماعی کالیفرنیا ۱جمع آوری برای گروههای مستقل استفاده گردید. t شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری نتایج نشان داد آموزش مهارت حل مساله با رویکرد توانمندسازی مددکاری اجتماعی، تاثیر معناداری بر افزایش سطح روابط اجتماعی دختران ساکن در شبانه روزی داشته است . و هم چنین بین میانگین گروه مداخله و کنترل،سطح روابط اجتماعی دختران ساکن در شبانه روزی داشته است. و هم چنین بین میانگین گروه مداخله و کنترل،در متغیر مورد بررسی روابط اجتماعی تفاوت معنی دار وجود دارد و روشی موثر جهت ارتقای سطح روابط اجتماعی دختران ساکن در شبانه روزی است

Keywords:

مهارت حل مساله , توانمند سازی , روابط اجتماعی