شناسایی و تحلیل عوامل موثر در اثربخشی آموزش های فنی و مهارتی

 این پژوهش باهدف شناسایی و تحلیل عوامل موثر ­در اثربخشی ­آموزش­های فنی و مهارتی دریکی از سازمان­های نظامی و در سه سطح عوامل فردی، ­آموزشی و­ سازمانی انجام شده است.­ پژوهش حاضر­ از نوع تحقیقات کاربردی است که به روش توصیفی-همبستگی صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل ۲۸۳ نفر از سرپرستان خطوط تولیدی سازمان موردمطالعه است که در سال­ ۱۳۹۷ تحت پوشش آموزش­های فنی و مهارتی بوده اند. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان-کرجسی،۱۵۰ نفر تعیین گردیده و­ آزمودنی­ها بر اساس روش نمونه­گیری تصادفی ­انتخاب شده اند. ابزار­ گردآوری داده­ها پرسش نامه محقق ساخته است که در طیف پنج گزینه­ای لیکرت تنظیم شده است. برای آزمون پایایی پرسشنامه از آلفای ­کرون باخ بهره ­گرفته شده که مقدار آن ۸۶/. است. برای روایی محتوایی ­هم از روش توافق متخصصان استفاده شده است.­ در تحلیل داده ها از ­آماره­های توصیفی نظیر میانگین، نما، فراوانی، درصد، انحراف معیار و تحلیل عاملی استفاده شده است. یافته­های تحقیق نشان می­دهد که عوامل فردی، آموزشی و سازمانی درمجموع، ۶۹% از کل واریانس به دست آمده را تبیین کرده­اند که بیانگر تاثیرگذاری بالای­ آن ها در ­اثربخش نمودن آموزش­های فنی و مهارتی است.

Keywords:

Training effectiveness , Technical and Vocational training , in – service (on the job) training , اثر بخشی آموزشی , آموزش فنی و مهارتی , آموزش ضمن خدمت