نقش مدیریت گردشگری در توسعه فرهنگی- اجتماعی از دیدگاه توسعه پایدار

مدیریت سایت های اکوتوریسم نه تنها موضوع بسیار مهمی برای سازمان های زیست محیطی است، بلکه برای بسیاری از دولت های جهان نیز بسیار با اهمیت می باشد. گردشگری بزرگترین صنعت فعال در جهان و یکی از صنایع بزرگ شغل آفرینی است. گردشگری، علاوه بر جنبه های اقتصادی، ابعاد دیگری نیز دارد که از جمله آنها روابط پیچیده موضوعاتی است که پیش از سفر گردشگر، طی آن و حتی پس از آن وجود خواهند داشت که می توان به آثار روانشناختی، جامعه شناختی، زیست محیطی و سیاسی مسافرت اشاره کرد. برهمین اساس هدف نقش مدیریت گردشگری در توسعه فرهنگی- اجتماعی از دیدگاه توسعه پایدار با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد در وضعیت کنونی که تقویت زیرساخت های گردشگری به عنوان منبع مالی پایدار می تواند شهرداری ها را از بحران اقتصادی با موفقیت عبور دهد، ابعاد مختلف توسعه گردشگری شهری باید بیش از قبل مورد توجه شهرداران و شورا ها قرار گیرد تا با تغییر نگاه، تولید درآمد در شهرداری ها نهادینه شود. و می توان گفت در صنعت گردشگری بخش های دولتی و خصوصی مکمل یکدیگر هستند و عدم وجود یکی از آنها باعث بروز ناکارآمدی دیگری می شود، لذا باید بخش دولتی و بخش خصوصی هر یک در جایگاه خود قرار بگیرند تا شاهد رشد و شکوفائی این صنعت باشیم. در این میان برنامه ریزی بلند مدت و کوتاه مدت به همراه برنامه ریزی استراتژیک می تواند زمینه های لازم جهت توسعه و گسترش این صنعت و نیز توسعه زیرساختهای گردشگری را فراهم بیاورد. در کشور ما فرصت های گردشگری فراوانی وجود دارد که تاکنون به آنها پرداخته نشده است. مدیریت کلان و متخصص در صنعت گردشگری حرف اول را می زند و باید فرصت ها را در کشور شناسائی کرده و آنها را در طرح جامع گردشگری بگنجاند و زمینه سرمایه گذاری خصوصی را در زیرساختهای سخت مانند هتل ها، رستوران ها و جاذبه ها مهیا کرد و دولت نیز زمینه توسعه زیرساختهای نرم مانند آموزش، فرهنگ و ایجاد امنیت را در کشور گسترش دهد.

Keywords:

مدیریت گردشگری , توسعه فرهنگی- اجتماعی , توسعه پایدار