بررسی چاپگرهای زیستی سه بعدی و نحوه استفاده از پلیمر ها و نانوذرات در آن ها

فناوری رو به تکاملی در حوزه مهندسی بافت است که در آن با به کارگیری جوهرهای زیستی Bio-ink که از سلول های بنیادی گرفته شده اند، به ساختن سریع و دقیق ساختارهای زیستی سه بعدی مانند پوست، بافت و یاارگان ها می پردازند. اهمیت این موضوع زمانی مشخص می شود که صحبت از پیوند عضو و یا بیماری های خطرناک در میان است و هیچ اهداکننده ای وجود ندارد. در این صورت این ارگان های چاپ شده می توانند زندگی بیماران رانجات دهند. همچنین از این چاپگر برای مطالعه ی بیماری ها نیز می توان استفاده کرد. بحث: استفاده از پلیمرها به عنوان مواد زیستی موضوع تحقیقات شدید در طول پنجاه سال گذشته بوده است. ساختارهای شیمیایی و گروه های عاملی مختلف در چنین پلیمرهایی بر مورفولوژی و خواص آنها حاکم است. و امکان کنترل دقیق ایجاد معماری های مولکولی موردنظر را فراهم می کند. طیف گسترده ای از کاربردها در زمینه زیست پزشکی، به عنوان مثال، پلیمرهای زیست سازگارها با موفقیت به عنوان اندام های مصنوعی و سیستم های تحویل دارو مورد استفاده قرار گرفته اند. مواد زیستی که از پلیمرها به دست می ایند به طور کلی به دودسته تقسیم می شوند: مواد مصنوعی طبیعی و مصنوعی، کلاژن ها ، الژینات و مواد مبتنی بر کیتوزان بهترین نمونه از بیومواد مشتق شده از منابع طبیعی هستند. نتیجه گیری: استفاده از روش های نوین عصاره گیری با امواج فراصوت مانند الوتراسونیک و استفاده از فرآیند نانوکپسوله کردن علاوه بر اینکه منجر به کاهش میزان استفاده از حلال مصرفی شده سبب حفظ ساختار افزایشی خلوص و راندمان استخراج مواد موثره گردیده و نانو کپسوله کردن آن نیز منجر به حفظ و تثبیت این مواد موثره در قالب پوشش کپسول می گردد. و به این صورت استفاده از این روش در مقیاس وسیع صنعتی سبب کاهش هزینه های مصرفی و افزایش و بهینه سازی مواد موثره می شود.

Keywords:

چاپگر , زیستی , سه بعدی , مهندسی بافت , پلیمر