مقایسه تاثیر افشانه متوکسی فلوران (پنتروکس) با مورفین و پتیدین برای کنترل درد مجروحین عملیاتی

مقدمه: درد در بسیاری از بیماریها دیده می شود و گاه به صورت درمان نشده باقی می ماند از سوی دیگر با توجه به اینکه طب رزمی یکی از وظایف اصلی بهداشت و درمان نیروهای مسلح است، کنترل درد مجروحین عملیاتی با دارویی غیر مخدر و یا جایگزین کردن داروهای کنترل درد مخدر و اعتیاد آور فعلی با دارویی موثر که اعتیادآور نباشد ضروری است. هدف این مطالعه تعیین میزان تاثیر افشانه متوکسی فلوران (پنتروکس) بر کنترل درد مجروحین و مقایسه آن با پتیدین و یا مورفین تزریقی بود. روش بررسی: این طرح به روش تجربی و در بین ۷۱ نفر از مجروحین عملیاتی که در طول سال ۱۳۸۸ به بیمارستان نظامی در تهران اعزام و بستری شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفت. برای مقایسه میزان تاثیر داروها مقیاس استاندارد درد (مقیاس مک گیل) به کار گرفته شد. برای تحلیل داده ها از روش های آمار مقایسه ای و توصیفی استفاده شد. یافته ها: برای کنترل درد ۴۱ نفر از مجروحین، داروی پتیدین و یا مورفین تزریقی و برای کنترل درد ۳۰ نفر از مجروحین، افشانه پنتروکس مورد استفاده قرار گرفت. نتایج این مطالعه به طور قطع حاکی از آنست که افشانه پنتروکس به راحتی در مجروحین هوشیار، بدون عوارض قابل توجهی می تواند مصرف شود اما به کاهش درد آنها کمک شایانی نمی کند. در مقابل مصرف پتیدین یا مورفین به کاهش درد مجروحین کمک چشمگیری می نماید. بحث و نتیجه گیری: پنتروکس نمی تواند جایگزین مناسبی برای پتیدین و مورفین در کاهش درد مجروحین عملیاتی باشد.

Keywords:

Methoxyflurane , Narcotic Analgesics , Pain Managements , متوکسی فلوران , داروهای مخدر , کنترل درد