بررسی شیوع فقر آهن در زنان سنین باروری روستائی ایلام در سال ۱۳۷۴

فقر آهن و آنمی فقر آهن یکی از شایعترین مشکلات تغذیه ای بخصوص در سنین باروری است . هدف از این بررسی تعیین میزان شیوع فقر آهن و کم خ ونی ناشی از ان در زنان روستائی ۱۵ تا ۴۹ ساله شهرستان ایلام در سال ۱۳۷۴ بود. بدین منظور ۵۱۱ زن متاهل روستایی ایلام با مراجعه به پرونده های خانوار موجود در خانه های بهداشت روستایی انتخاب ، اطلاعات لازم جمع آوری و نمونه خون آنان گرفته شد . میزان هموگلوبین ، آهن ، ظرفیت کلی اتصال به آهن (Total Iron Binding Capacity) TIBC اندازه گیری و درصد اشباع ترانسفرین (TS%=FE/TIBC) محاسبه شد. همچنین میزان غلظت فریتین سرم در زنانی که ۱۶<%TS بود برای تعیین وضعیت ذخائر آهن اندازه گیری شد. نتایج نشاندهنده وجود فقر آهن در  ۸/۲۳% مجموع زنان و به ترتیب در زنان باردار ، شیرده و غیر باردار و غیر شیرده ۴۰% ، ۳/۲۸% و ۸/۱۷% بود . میزان شیوع آنمی فقر آهن در مجموعه جامعه زنان روستایی ۸/۳% و به ترتیب در زنان باردار ، شیرده و غیر باردار و غیر شیرده ۱/۹%، ۹/۲% و ۲/۲% بود. میزان غلظت فریتین سرم (۸۳/۱۰±) ۱/۱۹ میکروگرم در لیتر و در ۳۰ درصد افراد فاقد فقر آهن این میزان  کمتر از ۱۲ میکروگرم در لیتر بود. بنابراین علاوه بر آنکه فقر آهن و آنمی فقر آهن هنوز بعنوان یک مشکل زنان روستایی ایلام در سنین باروری بخصوص در دوران بارداری باقیمانده است ، وضعیت ذخائر آهن در سایر افراد جامعه زنان نیز چندان رضایت بخش نمی باشد.

Keywords:

Anemia , Hypochromic/ Ferritin , فریتین / کم خونی کم رنگ