مقایسه تاثیر آموزش حضوری و غیرحضوری داروهای احیا بر دانش دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد سال ۱۳۹۹

مقدمه: در نیمی از ایست های قلبی پرستاران اولین کسانی هستند که شروع به عملیات احیا می کنند. بنابراین یکی از الزامات پرستاران و دانشجویان پرستاری، کسب دانش لازم در خصوص داروهای احیا می باشد. هدف از این مطالعه، مقایسه تاثیر آموزش داروهای احیا به روش های حضوری و غیرحضوری بر دانش دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد سال ۱۳۹۹ بود. روش کار: پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون می باشد. نمونه پژوهش شامل ۶۰ نفر از دانشجویان ترم ۴ و ۵ دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد نجف آباد در سال ۱۳۹۹ بودند. آموزش ها در خصوص داروهای احیا در سه گروه، به صورت حضوری، غیرحضوری آنلاین و آفلاین انجام شد. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسش نامه محقق ساخته بود. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ و آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و کای اسکوئر استفاده شد. یافته‎ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات دانش مربوط به احیای قلبی ریوی در آموزش حضوری (قبل ۴۵/۹ و بعد۲۵/۱۶)، غیرحضوری آنلاین (قبل ۶/۹ و بعد ۱۵) و غیرحضوری آفلاین (قبل ۴/۱۰ و بعد ۲/۱۴) بود (۰۰۱/۰> P) و آموزش حضوری در یادگیری دانشجویان موثرتر است (۰۰۱/۰> P). نتیجه‎گیری: تحلیل یافته های پژوهش بیانگر تاثیر گذاری بیشتر آموزش حضوری در مقایسه با آموزش غیرحضوری آنلاین و آفلاین بود. اتخاذ تمهیداتی از سوی مدیران نظام سلامت جهت برنامه ریزی در راستای ارائه آموزش احیای قلبی ریوی می تواند نتایج مثبتی برای مراکز آموزشی و درمانی به همراه داشته باشد.

Keywords:

Cardiopulmonary Resuscitation , In-person Educatoin , In-absentia Educatoin , Knowledge , Nursing Students. , احیای قلبی ریوی , آموزش حضوری , آموزش غیرحضوری , دانش , دانشجویان پرستاری.