بررسی فقهی و حقوقی جبران ضرر معنوی در قذف

بحث خسارات معنوی ازجمله مباحث چالش برانگیز است که قوانین و مقررات کنونی لزوم آن مبرهن می سازد؛ اما چگونگی جبران و نحوه ی ارزیابی خسارات معنوی ناشی از ضرر معنوی در قذف تعیین نشده است. در نظام حقوقی ایران نیز خسارت معنوی قابل جبران است پژوهشگر بر این باور است که با توجه به مبانی حقوق اسلامی و حقوق ایران، قابلیت جبران خسارت معنوی در قذف و نحوهی جبران آن را استنباط کند: در گستره مطالعه عمیق تطبیقی با بهره گیری از عوامل پویایی فقه مانند عقل مستقل بناء عقلا و قاعده لا ضرر است که مسئولیت مدنی ناشی از ایراد خسارت معنوی و روش های جبران قذف در حقوق اسلام و ایران اثبات شده است، اما اختلاف در چگونگی جبران است همانگونه که در ماده ۱۷۱ قانون اساسی بر مفهوم خسارت معنوی و چگونگی جبران است، با توجه به اختیاراتی که به دادگاه داده شده، قاضی بایست به نتیجه وارده و سایر اوضاع و احوال پرونده توجه کند . در نتیجه بارز اینکه، لزوم جبران خسارت به ضرر معنوی قذف، در آرای فقها برای جبران ضرر و زیان معنوی، مصالحه مالی است در صورت عدم صلح در خسارات معنوی با عرفی دانستن ضررهای وارده میتوان چگونگی جبران و تقویم آن، از دیگر کشورها که پیشرو در خسارات معنوی هستند در صورتی که مخالف شرع و عقل باشد استفاده نمود. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که پذیرش جبران مالی و انواع جبران های غیرمالی به منظور ترمیم ضرر معنوی قذف در فقه اسلامی قابل توجیه و دفاع است.

Keywords:

قاعده لا ضرر , خسارت معنوی , ضرر معنوی قذف , فقه اسلامی , حقوق ایران