راهکارهای ترویج رهیافت سیستمی در برنامه ریزی و تصمیم سازی شهری

در دنیای امروز گسترش و پیچیدگی جوامع مشکلات فراوانی را در مقابل برنامه ریزان و تصمیم گیران و مدیران شهری قرار داده است. ضعف روشهای سنتی به دلیل ساده انگاری در کل نگری از یک طرف و تجزیه تصنعی مسایلی که دارای ماهیت ذپیچیده و غیرقابل تجزیه دارند به اجزای ساده از طرف دیگر صاحب نظران و متفکرین جدید را به سوی نگرش های ترکیبی و نظام گرا سوق داده و به پیدایش نظریه عمومی سیستمها و رویکرد سیستمی منتهی کرده است. در دهه های اخیر حجم عظیم اطلاعات و پیچیدگی مسائل شهری به صورت ساختار نیافته و نیمه ساختار یافته با وجود هدف های چند گانه و متضاد و با معیارهای مختلف کیفی و کمی ضرورت توجه به رویکرد سیستمی در مدل های تصمیم گیری چند معیاره را مطرح می کند. در این میان سیستم های اطلاعاتی در راستای چیرگی بر این مشکلات پا به عرصه گذاشته اند . این سیستمها از جمله ابزار مهم و کارا در امر برنامه ریزی و تصمیم گیری شهری می باشند چرا که خیل عظیم داده های جمع آوری شده را به طور طبقه بندی شده و در یک فرایند سلسله مراتبی مورد سنجش قرار می دهند. لذا ذر این پژوهش با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی راهکارهای تروییج رهیافت سیستمی در برنامه ریزی و فرایند تصمیم سازی و تصمیم گیری شهری بررسی شده است و ابزارهای موثر در این فرآیند و به طور خاص سیستمهای پشتیبان تصمیم گیری و سیستم اطلاعات جغرافیایی در نظام شهری مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحلیل ها نشان می دهد شهر به مثابه یک سیستم نیازمند برنامه ریزی سیستمی است و کاربست این چرخه در نطالعات برنامه ریزی و تصمیم سازی شهری در حل مسائل مختلف با استفاده از فن آوری های روز امکان پذیر است و رسین به این مهم بیش از پیش نیازمند آموزش و فرهنگ سازی در این زمینه می باشد.

Keywords:

رهیافت سیستمی , برنامه ریزی شهری , تصمیم گیری و تصمیم سازی , سیستمهای پشتیبان تصمیم گیری