جایگاه پوشاک سنتی در توسعه گردشگری فرهنگی در ایران

گردشگری یکی از پویاترین فعالیت های اقتصادی دوران کنونی است که نقش پر اهمیتی در توسعه پایدار محلی دارد . این صنعت، از سویی، گذران اوقات فراغت را فراهم آورده، و از سوی دیگر توسعه و رشد نواحی کمتر توسعه یافته و اشاعه فرهنگ و آیین مناطق مختلف را منجر می شود . گردشگری فرهنگی به عنوان یکی از انواع گردشگری، نقش و اهمیت شایانی در اشاعه فرهنگ بومی و ملی سرزمین و فرهنگ های مختلف ایفا می کند . یکی از جاذبه های فرهنگی در جهان، پوشاک سنتی ملل مختلف است که نشانگر هویت ملی و فرهنگی، آیین و رسوم و همچنین وجه تمایز با ملل دیگر جهان است. این مقاله با هدف بازشناسی جایگاه پوشاک سنتی به عنوان یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر صنعت گردشگری، به تحلیل پوشاک سنتی اقوام ایرانی و تاثیر فرهنگی و هنری آن در جذب گردشگران می پردازد . پژوهش حاضر درصدد پاسخ به این سوال است که پوشاک سنتی اقوام ایرانی چگونه می تواند در توسعه گردشگری فرهنگی در ایران موثر باشد؟ این پژوهش از نظر هدف کاربردی و به روش توصیفی-تحلیلی-پیمایشی صورت گرفته است. ابزار گردآوری اطلاعات به دو روش کتابخانه ای و میدانی است که در بخش میدانی، به صورت مصاحبه با ۴۰ نفر از پژوهشگران و خبرگان در عرصه گردشگری صورت گرفته است. روایی و پایایی پژوهش از طریق آزمون کرونباخ و نمونه گیری با روش گلوله برفی انجام شده است. فرضیه تحقیق مبتنی بر تاثیرگذاری مثبت پوشاک سنتی اقوام ایرانی در ابعاد و شیوه های مختلف بر گردشگری فرهنگی است. د اده های تحقیق نشان داد که با توجه به آرای خبرگان و پژوهشگران، پوشاک سنتی اقوام ایرانی به عنوان عنصر مهمی در تعریف هویت فرهنگی در پنج بخش: ارتباطات فرهنگی، همکاری های بین المللی گردشگری، معرفی و عرضه پوشاک سنتی، تبلیغات و اشاعه فرهنگ بومی، می تواند به عنوان یکی از موثرترین جاذبه های فرهنگی باعث شناسایی و گسترش صنعت گردشگری فرهنگی در ایران شود . 

Keywords:

گردشگری فرهنگی , هویت , پوشاک سنتی , ایران