پیش بینی ترکهای مرکزی در فرایند اکستروژن مستقیم با استفاده از مکانیک آسیب پیوسته

مکانیک آسیب پیوسته یکی از شاخه های مکانیک کاربردی است که به منظور پیش بینی وقوع شکست و یا بروز ترک در فرایندهای شکل دهی به کار گرفته می شود. در این مقاله یک مدل مکانیک آسیب نرم اصلاح شده برای پیش بینی وقوع ریز حفره ها، که به ترکهای مرکزی در فرایند اکستروژن مستقیم می انجامد، مورد استفاده قرار می گیرد. در تحلیل اجزای محدود، از یک روش کارا در انتگرال گیری معادلات ساختاری سود برده می شود. تاثیر پارامترهای موثر از جمله: زاویه قالب، ضریب کاهش سطح مقطع، ضریب اصطکاک و نرمی ماده تحت فرایند در بروز ترکهای مرکزی در فرایند اکستروژن مستقیم مورد ارزیابی قرار می گیرند. مقایسه های انجام گرفته، تطابق خوبی را بین پیش بینیهای مکانیک آسیب در محصول فرایند و نتایج تجربی موجود نشان می دهد.