طراحی اقتصادی نیرورسانی به مناطق صعب العبور و دورافتاده با استفاده از مسیر برگشت زمین (SWER)

امروزه رایجترین ]۱[روش انتقال انرژی الکتریکی در سطح توزیع بکارگیری شبکه سه فاز سه سیمه میباشد. از سویی یکی از بزرگترین چالش های پیشه روی طراحان این حوزه برقرسانی به مناطق دورافتاده و کم جمعیت است . مناطقی همچون: روستاهای کم جمعیت یا عشایری ، سایت های مخابراتی ، پادگان های نظامی مرزی و... طراحان همواره به دنبال بهینه ترین روش از نظر هزینه کالا و عملیات اجرایی پروژه های برقرسانی هستند. یکی از روش های برقرسانی که از دیرباز در نقاط مختلفی از جهان همچون: استرالیا، نیوزلند، کنگو و کانادا با موفقیت به اجرا درآمده است روش SWER میباشد. در این روش]۲[ شبکه توزیع با یک سیم هادی و به صورت تکفاز در شبکه هوایی جایگزین شبکه سه فاز و سه سیمه مرسوم میگردد. نکته کلیدی این روش استفاده از خاصیت رسانایی زمین بجای هادی خنثی در شبکه توزیع میباشد. در مقاله پیشه رو سعی بر آن است تا با تشریح روش SWER، نقاط ضعف و برتری آن شناسایی شده و مقایسه ای دقیق بین این روش و روش مرسوم در یک پروژه برقرسانی واقعی در شهرستان کاشمر انجام گیرد.

Keywords:

مسیر برگشت زمین , SWER , تامین برق ,