بررسی رابطه بین خود مدیریتی بر عملکرد و توانمندسازی معلمان، مدیران وعوامل اجرایی مدارس ابتدایی مطالعه موردی : مدارس ابتدایی دوره اول و دوم شهرستان شهرضا

با بکارگیری سیستم خود مدیریتی، ساختار سازمانی از سلسله مراتب بالا به پایین به ساختار هولاکراتیک تغییر مییابد که شامل مجموعه ای از دوایر تودرتو است در واقع قدرت از سلسله مراتب مدیران گرفته شده وبه نقش ها تفویض میشود و این موضوع باعث توانمندی و عملکرد بیشتر در سازمان میگردد. این پژوهش به بررسی رابطه بین خود مدیریتی بر عملکرد وتوانمندسازی کارکنان مدارس مقطع ابتدایی دوره اول و دوم پسرانه شهرستان شهرضا میپردازد و به پاسخ این سوال خواهد پرداخت که خودمدیریتی با عملکرد و توانمند سازی کارکنان چه ارتباطی دارد؟ کل جامعه آماری ۴۷۴ نفر میباشد که ۲۱۲ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردید ابزار اندازه گیری تحقیق، پرسشنامه استاندارد عملکرد کارکنان و پرسشنامه محقق ساخته خود مدیریتی و همچنین پرسشنامه توانمند سازی میباشد. روایی پرسشنامه از قبل تایید شده است و پایایی پرسشنامه با الفای کرونباخ محاسبه گردید که مقدار آن برابر۰.۹۴برآورد گردید. پس از توزیع پرسشنامه داده ها با نرم افزار spssمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بین خودمدیریتی و عملکرد کارکنان ارتباط معناداری وجود دارد و همچنین خود مدیریتی باعث توانمند سازی کارکنان میگردد و این ارتباط مثبت را نشان میدهد. بنابراین برای اعمال سیستم خود مدیریتی باید عواملی چون انعطاف پذیری، مشارکت، بازدهی و تاثیرپذیری در سازمان در حد مطلوب انجام شود تا متقابلا سازمان به عملکرد مطلوب برسد.

Keywords:

خودمدیریتی , عملکردکارکنان , توانمند سازی , انعطاف پذیری , مشارکت , بازدهی , تاثیرپذیری