طرح آموزش همگانی امداد ( طاها) «یک تجربه – یک الگو»

خسارت های انسانی بلایای طبیعی و حوادث در دنیا، رقمی بیشتر از 10 هزار نفر در ماه برآورد شده است . کشور ما نیز به دلیل موقعیت جغرافیایی اش، به طور مکرر با وقوع انواع بلایا مانند زلزله، سیل، طوفان و ... مواجه است و بنا به شواهد و آمار، ایران در شمار ده کشور اول فاجعه خیز دنیا قرار دارد . در همه سوانح، اولین کسانی که اقدام به نجات مـصدومان مـی کننـد، امـدادگران حرفه ای نیستند، بلکه افرادی هستند که در محل حادثه حضور دارند . این افراد اگر آموزشهای لازم را دیده باشند تا حد زیـادی می توانند از تلفات و صدمات انسانی جلوگیری ک نند و برعکس، اگر دانش و مهارت لازم را در مواجهه با یک مصدوم دارا نباشند چه بسا موجب آسیب رسانی بیشتر به مصدوم گردند . حادثه خیـزی کـشور و واقعیـت ذکـر شـده در خـصوص امدادرسـانی بـه مصدومان، اهمیت «آموزش همگانی امداد»را نشان می دهد . معاونت آموزشی و پژوهشی سازمان ج وانان هـلال احمـر بـا درک این اهمیت، در سال 84 اقدام به تعریف پروژه ای با عنوان » طـرح آمـوزش همگـانی امـداد ( طاهـا «( نمـود کـه در آن، آمـوزش 950,000 نفر از مردم و به ویژه جوانان 15 تا 29 ساله را هدف خود قرار داده بود . در این پروژه، پس از تعیین اهداف آموزشـی، محتوای آموزشی، روش ها، امکانات و شرایط اجرایی و ملاک ها و روشهای ارزشیابی تعیین گردیـد . طـرح در سراسـر کـشور و از نیمه دوم سال 84 شروع شد و براساس آن، آموزش ها در مراکز مختلفی که امکان تجمع مردم و به ویژه جوانـان وجـود داشـت نظیر مدارس، مساجد، فرهنگسراها، پادگان ها و .... به اجرا درآمد . پایش و نظارت طرح به دو صـورت سـتادی و اسـتانی صـورت می گرفت . نتایج حاصل از اجرای طرح در پایان سال 84 نشان داد که براساس این طرح 1,200,000 نفر از مـردم آمـوزش هـای اولیه امدادی را در سال 84 گذرانده اند . نتیجه گیری »: آموزش همگانی « مهمترین و مؤثرترین راه برد در مواجهه با آثار حوادث غیرمترقبه است . تمایـل و انگیـزه کـافی برای فراگیری مهارت های امدادی در بین اقشار مختلف جامعه ایران وجود دارد که بایـستی بـه عنـوان یـک » فرصـت « مـدنظر مدیران و برنامه ریزان مقابله با بحران در حوادث غیرمترقبه قرار گیرد .