بررسی اختلال سلوک در بزهکاری کودکان در حقوق بین الملل

کودکان و نوجوانان سرشار از انرژی هستند و دوران نوجوانی و بلوغ، دوران بی قراری و سرکشی است دورانی که در هر صورتی که امکانات و فرصتها در اختیار نوجوانان باشد درهر زمینه از علم، هنر و ورزش، خلاقیت ها و توانائی هایشان را به منصه ی ظهور میرسانند هرگاه خانواده و جامعه نسبت به کودکان و نوجوانان بی توجهه وسهل انگار باشند وکودکی به بزهکاری روی آورده و به زندگی ناسالم عادت کند در بزرگسالی احتمال بازگشت به اجتماع واصلاح وی تقریباغیرممکن است.کودکان این نونهالان حساس درروند رشد نیاز فراوان به تامین احتیاجات طبیعی، غریزی، عاطفی و اخلاقی دارند. لذا در صورت عدم تامین نه تنها جامعه پذیری آنها دچار وقفه میگردد بلکه فشار های ناشی از آن موجب آسیب پذیری بعدی آنها خواهد شد بسیاری از والدین، معلمان و سایربزرگسالان باکودکان و نوجوانانی سروکاردارند که رفتارهای پرخاشگرانه دارند، دروغ میگویند، به اشیاء اطراف خود آسیب میرسانند نافرمانند و با سایر کودکان در جنگ و نزاعند از آنجایی که این رفتارها مخرب و مشکل آفرینند باید به آنها توجه کافی مبذول داشت هنگامی که این رفتارها شدید و بادوام باشند آسیبهای جدی ایجادمیکنند یکی از عواملی که ممکن است در کودکان و نوجوانان باعث ایجاد بزهکاری گردد اختلال سلوک میباشد اختلالی که با تجاوز مکرر و مستمر به حقوق دیگران مشخص میشود. اختلال سلوک در مقوله اختلالات رفتار اذایی قرار میگیرد این اختلال موجب اختلال کارکرد اجتماعی و آموزش در کودکان و نوجوانان میگردد. روش تحقیق کتابخانه ای می باشد

Keywords:

اختلال , سلوک , کودکان , بین الملل