بررسی پیوستگی فازهای آبی و آلی در مرحله استخراج حلالی مس

فرآیند تولید کاتد مس به دو روش پیرومتالورژی و هیدرومتالورژی تقسیم می شود. به دلیل وجود مشکلاتی مانند آلودگی های زیست محیطی، مصرف زیاد انرژی، هزینه زیاد و کاهش منابع پر عیار مس، تمایل بشر به استفاده از فرآیندهای هیدرومتالورژی که از آن به عنوان صنعت سبز یاد می شود، افزایش یافت. مرحله انحلال(لیچینگ) به روش های مختلفی مانند هیپ لیچینگ، تانک لیچینگ و... انجام می شود. در یکی از جدیدترین روش های لیچینگ، به نام بیولیچینگ از میکروارگانیسم ها برای انحلال و ایجاد شرایط اکسیدان استفاده می شود. پس از لیچینگ و تهیه محلول آبی باردار(PLS) ، جهت خالص سازی این محلول و پرعیارسازی وارد مرحله استخراج با حلال می شود. در این مرحله از یک استخراج کننده آلی استفاده می شود که دارای ماهیت انتخابی است. یکی از مهمترین ویژگی ها در این واحدها پیوستگی فازها است. عدم پیوستگی صحیح موجب مواردی مانند ماندگی فازها و عدم جدایش صحیح آنها می شود. از جمله پیامدهای ماندگی فاز، انتقال ناخالصی هایی مانند Cl، Mn، Fe به ناحیه الکترولیز و تلفات فاز آلی و استخراج کننده است. این پژوهش که به بررسی پیوستگی و پارامترهای موثر برآن تمرکز دارد، در شرکت بابک مس ایرانیان، اولین و تنها مجری پروژه تولید کاتد مس به روش تانک بیولیچینگ انجام شده است.

Keywords:

پیوستگی فاز , استخراج حلالی , ماندگی فاز , الکترووینینگ