بررسی رابطه بین مکانیسم های دفاعی و رشد پس از آسیب در دوران همه گیری کرونا

زمینه و هدف: شیوع بیماری کوید۱۹پیامد های مختلفی در سطح اقتصادی،اجتماعی و روانی دارد. هدف از این پژوهش بررسی رابطه ومتغیر های شناختی بین مکانیسم های دفاعی و رشد پس از آسیب در دوران همه گیری کرونا بود.روش بررسی: ۳۳۴نفر از مردان(۱۵درصد) و زنان (۸۵درصد)با روش نمونه گیری در دسترس باتوجه به محدودیت های رفت و آمد به دلیل خطرکرونا انتخاب و پرسشنامه های رشد پس از سانحه-تدسچی و کالهون(۱۹۹۶) و مکانیسم های دفاعی DSQ-۴۰ به صورت مجازی و از طریق شبکه های اجتماعی تکمیل کردند.یافته ها: نشان داد که بین نمرات بالای رشد پس از آسیب با نمرات بالای مکانیسم های دفاعی بالغانه،نابالغانه و روان رنجور همبستگی مثبت وجود دارد.و بر اساس ضریب همبستگی پیرسون بیشترین قدرت تاثیر مثبت و معنی داری مرتبط با مکانیسم های دفاعی بالغانه (p<۰.۰۰۱, r=۰.۰۴۶۲) و کمترین تاثیر مرتبط با مکانیسم های دفاعی نابالغانه می باشد (r=۰.۰۱۰۴).نتیجه گیری: وجود رابطه همبستگی و معنادار بودن ارتباط بین سبک های دفاعی و نمرات بالای رشد پس از آسیب به این علت است که افراد با استفاده و به کار گیری مکانیسم های دفاعی و ارتقا تاب آوری زمینه های رشد پس از آسیب را در خود ایجاد کرده اند.

Keywords:

کووید۱۹ , کرونا , مکانیسم های دفاعی , رشد پس از سانحه