مطالعه تطبیقی کهن الگوی رستاخیز در ایران دوره ساسانی و مصر باستان (مطالعه موردی سیمرغ ساسانی و بنو مصری)

پرنده سیمرغ یکی از نمونه های اسطوره ای ایران است، که پیشینه ی حضور آن در هنر و تمدن ایرانی از دوران باستان تا کنون جلوه های گوناگونی داشته است. با این فرض که در اساطیر ملل مختلف می توان نقاط مشترک و مولفه های یکسانی جستجو کرد و این نقاط اشتراک به تشابه در نقش مایه ها نیز منجر می شود؛ از این رو با بررسی این مولفه ها می توان به بن مایه مشترک و اصلی آن ها دست یافت. در تحقیق پیش رو به بررسی تصاویر و نقوش سیمرغ درآثار هنری ساسانی و بنو در اساطیر و نگاره های مصر باستان با تکیه بر منابع تاریخی و آثار هنری باقیمانده پرداخته می شود، تا به این سوال اساسی پاسخ داده شود که میان این اساطیر چه نقاط اشتراک وافتراق مهمی وجود دارد و آیا این اشتراکات حاصل یک بنیان فلسفی ابتدایی مشابه در این تمدن ها می باشد. روش تحقیق, توصیفی، تحلیلی تطبیقی و تجزیه و تحلیل داده ها به شیوه ی استقرایی با تکیه بر منابع کتابخانه ای و اینترنتی می باشد. نتایج این پژوهش آشکار می سازد که این اسطوره ها در برخی از ویژگی ها نقاط اشتراک بارزی دارند، که می توان به نامیرایی، عمر جاویدان، دشمن بدی، خودکشی، تولد دوباره و نداشتن جفت اشاره نمود. و همچنین در نقشمایه ها داشتن پنجه های قوی، بال های پرندگان، قدرت های مافوق طبیعی از ویژگی های مشترک آنها است که این تصویر نشان اقتدار نیروهای کیهانی برامور دنیای خاکی و حاصل یک باور فلسفی ابتدائی می باشند.

Keywords:

کهن الگو , ساسانی , سیمرغ , مصر , بنو