نقش میانجی سرمایه روانشناختی در رابطه بین شخصیت و درک کارکنان از سکوت سازمانی

تحقیق حاضر با هدف تعیین نقش میانجی سرمایه روانشناختی در رابطه بین شخصیت و درک کارکنان از سکوت سازمانی انجام شد. این تحقیق، یک تحقیق توصیفی- همبستگی، از نوع کاربردی است. جامعە آماری آن را کارکنان آزمایشگاه نوبل اصفهان با تعداد ۱۵۰ نفر تشکیل دادند، که با توجه به جدول مورگان، از میان آنها ۱۰۸ نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات در تحقیق حاضر از روش کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه) استفاده شد؛ روایی محتوایی پرسشنامه ها به وسیله متخصصین موضوعی مورد تایید قرار گرفت و پایایی آنها به وسیله اندازه گیری ضریب آلفای کرونباخ برای درک از سکوت سازمانی (۰/۸۸۳)، سرمایه روانشناختی (۰/۹۱۱) شخصیت (۰/۸۷۲) محاسبه شد.جهت تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیات پژوهش، از ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS۲۳ و روش مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) در نرم افزارAMOS۲۳ بهره برده شد. نتایج تحلیل ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین ابعاد شخصیت با سرمایه روانشناختی و درک از سکوت سازمانی؛ و بین سرمایه روانشناختی با سکوت سازمانی در سطح اطمینان ۰/۹۹ رابطه معنادار وجود دارد. طبق نتایج حاصل از مدلسازی معادالت ساختاری، نقش میانجی سرمایه روانشناختی در رابطه بین چهار بعد شخصیت (سازگاری، وطیفه شناسی، برونگرایی، گشودگی) با درک کارکنان از سکوت سازمانی در سطح اطمینان (۰/۰۰۱<p ) مورد تایید قرار گرفت؛ لیکن نقش میانجی سرمایه روانشناختی در رابطه بین بعدروان رنجوری و سکوت سازمانی تایید نشد. همچنین جهت بررسی برازش مدل تحقیق، از سه دسته شاخص برازش استفاده شد، که طبق نتایج بدست آمده، مدل استفاده شده در تحقیق از دیدگاه شاخص های برازش در وضعیت مطلوبی قرار داشته و لذا برازش آن تایید گشت.

Keywords:

درک از سکوت سازمانی , شخصیت , سرمایه روانشناختی , مدلسازی معادالت ساختاری