استفاده از پرکننده زئولیت به همراه بایوپلیمرکایتوزان در کاغذسازی

به کارگیری مواد معدنی به جای الیاف بکر گران قیمت، یکی از روش های معمول برای کاهش هزینه­های تولید در ساخت بعضی انواع کاغذ می باشد. اما حضور پرکننده ها سبب کاهش ویژگی های مقاومتی کاغذ می شود. در این مطالعه، امکان استفاده از زئولیت به عنوان یک ماده معدنی فراوان و در دسترس به عنوان پرکننده در کنار زیست پلیمر کایتوزان بررسی گردید. زئولیت در سه سطح ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد (بر اساس وزن خشک خمیرکاغذ) جایگزین الیاف بکر گردید. نتایج نشان داد که حضور ۱ درصد کایتوزان به عنوان افزودنی در خمیرکاغذ، سبب افزایش ماندگاری زئولیت در کاغذ چاپ و تحریر شد. اما حضور کایتوزان در کاغذهای حاوی پرکننده تاثیری بر ویژگی­های مقاومتی کاغذ تولیدی نداشت. به نظر می­رسد با افزایش میزان مصرف کایتوزان علاوه بر دستیابی به ماندگاری بیشتر، بتوان ویژگی­های مقاومتی را نیز بهبود بخشید.

Keywords:

زئولیت , کایتوزان , پرکننده , ماندگاری , ویژگی های مقاومتی