کیفیت زندگی کاری و بهره وری پرستاران بالین و ارتباط آ نها با یکدیگر

    مقدمه: کیفیت بالا ی زندگی کاری به عنوان شرط و پیش زمینه اساسی توانمندسازی منابع انسانی مورد نیاز سیستم مراقبت بهداشتی شناخته شده است. بهره وری پرسنل پرستاری عامل مهمی در موفقیت سازمان است. چنانچه ارتباط بین کیفیت زندگی کاری با بهره وری مشخص شود مدیران می توانند با بالا بردن کیفیت زندگی کاری زمینه بهره وری پرسنل را فراهم آورند. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط بین کیفیت زندگی کاری با بهره­وری پرسنل می­باشد.   روش : این پژوهش مطالعه ای مقطعی، از نوع همبستگی است که دو متغیر کیفیت زندگی کاری و بهره وری با استفاده از ابزار پژوهشگر ساخته همراه با متغیرهای دموگرافیک مورد بررسی قرار گرفت. جامعه پژوهش را کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران تشکیل می دادند که ۳۶۰ نمونه تصادفی از بین آنها گرفته شد. روش جمع آوری داده ها خودگزارشی بودند. پرسشنامه کیفیت زندگی کاری با ۴۵ سوال در مقیاس لیکرت و پرسشنامه بهره وری با ۲۵ سوال در مقیاس لیکرت ساخته شد. بعد از جمع آوری داده ها با استفاده از spss نسخه ۱۱.۵ مورد تحلیل قرار گرفت.   یافته ها: یافته ها نشان دادند از نظر ۳۱.۹% واحدهای مورد پژوهش بهره وری آنها در سطح متوسط قرار دارد وکمتر از یک دهم آنها بهره وری خود را مطلوب گزارش نموده اند . هم چنین از نظر ۴۱.۹% واحدهای مورد پژوهش کیفیت زندگی کاری آنها در سطح متوسط قرار دارد و تنها یک دهم آنها کیفیت زندگی کاری خود را مطلوب گزارش نموده اند . آزمون پیرسون ارتباط معناداری را بین بهره وری و کیفیت زندگی کاری فرد نشان داد ۰.۳۵۷ r = ( p<۰.۰۰۱ )   نتیجه گیری: با توجه به آنکه تنها حدود یک دهم واحدها ی مورد پژوهش بهره وری و کیفیت زندگی کاری خود را در سطح مطلوب برآورد نموده اند، بنابراین مدیران می توانند با اتخاذ راهکارهای مناسب کیفیت زندگی کاری و مولفه های مهم کیفیت زندگی کاری پرستاران را ارتقاء داده و شرایط لازم جهت بهبود کیفیت ارائه خدمات وبهره ­ وری پرستاران را فراهم سازند.

Keywords:

Quality of work life , Productivity , Clinical nurses , کیفیت زندگی کاری , بهر ه وری , پرستاران بالین