مفاهیم و مبانی نظری ارزشیابی

امروزه یکی از عناصر مهم برنامه های درسی و نظام آموزش و پرورش سنجش و ارزشیابی پیشرفت تحصیلی می باشد و و در آموزش و پرورش سنتی به منزله آخرین گام فرآیند آموزش به منظور تصمیم گیری درباره ارتقای دانش آموزان به پایه های بالاتر به کار می رود. به واقع، ارزشیابی ابزاری مناسب جهت به فعلیت در آوردن هدف های نهادهای آموزشی است. با استفاده از این ابزار می توان میزان اثربخش بودن برنامه ها و محقق شدن هدف ها را اندازه گیری نمود و در نتیجه آن برنامه های آموزشی را تقویت نموده و در صورت لزوم آن را تغییر داد. در ارتباط با ارزشیابی مفاهیم و نظریه های متعدد مطرح شده است به عنوان نمونه در این پژوهش به مفاهیمی از قبیل اندازه گیری، آزمون و ارزشیابی اشاره شد. در ارتباط با ارزشیابی سه دیدگاه رفتارگرایی، شناختگرایی و انسانگرایی مطرح شد در اندازه گیری، ویژگی ها یا صفات اشیا و افراد تعیین می گردند و مقدار آن ویژگیها یا صفات به صورت عدد یا رقم گزارش می شوداز سوی دیگر، بنا به تعریف وقتی که برای اندازه گیری یکی از ویژگی های روانی یا تربیتی یک فرد یا گروهی از افراد از آزمون استفاده می شود به این فعالیت آزمودن می گویند. در ارتباط با ارزشیابی سه دیدگاه رفتارگرایی ، شناخت گرایی و انسان گرایی مطرح شد. در دیدگاه رفتارگرایی یادگیری در گامهای کوچک شکل گرفته و یادگیری پیچیده از ترکیب و توالی یادگیریهای ساده و پایه تشکیل میشود. در واقع اینان یادگیری دانش را به اجزای بسیار خرد تقسیم کرده اند و این اجزاء را از طریق فرمول محرک- پاسخ یاد داده اند. از سوی دیگر، به فرایندهای فکری انسان که شامل ادراک، حافظه و زبان است شناخت اطلاق میشود. در ارتباط با دیدگاه انسان گرایی نیز می توان بیان داشت. با توجه به اهمیت قائل شدن به فرد در دیدگاه انسان گرایی، فرایند یادگیری بر فراگیر تاکید داشته و هنگامی حاصل میگردد که با نیازها و علاقه های فرد در ارتباط بوده و کنجکاوی وی را تحریک نماید.

Keywords:

اندازه گیری , آزمون و ارزشیابی , انسان گرایی و شناخت گرایی