بررسی مدیریت استعدادیابی و جانشین پروری با عملکرد سازمانیدر سازمان تامین اجتماعی(مورد مطالعه اداره کل تامین اجتماعی استان خراسان شمالی)

این مقاله بر مبنای پژوهشی است تا رابطه مدیریت استعدادیابی و جانشین پروری با عملکرد سازمانی در سازمان تامین اجتماعی (اداره کل استان خراسان شمالی) را بررسی نماید. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی توصیفی و از نظر روش توصیفی-پیمایشی ازنوع همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه کارکنان رسمی اداره تامین اجتماعی استان خراسان شمالی بود که با مراجعه به اداره منابع انسانی اداره تامین اجتماعی استان خراسان شمالی و آمار اخذ شده از این بخش ۱۹۸ نفر در سال ۱۳۹۹ اعلام شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، شامل پرسشنامه مدیریت استعداد احمدی و همکاران در سال (۲۰۱۲) ، بخش دوم، پرسشنامه استاندارد پرسشنامه عملکرد سازمانی پاترسون (۱۹۹۲) و بخش سوم، پرسشنامه جانشین پروری چراغی(۱۳۹۳) می باشد. روایی محتوایی و صوری پرسشنامه ها مورد تایید متخصصان قرار گرفت. پایایی پرسشنامه ها نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ تعیین گردید برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. رگرسیون پیش بینی عملکرد سازمانی کارکنان از روی متغیر های پیش بین(مدیریت استعدادیابی و جانشین پروری) معنی دار می باشد.(P<۰/۰۰۰و (F=۹/۳۸. بنابراین سوال اول تحقیق تایید می گردد. جانشین پروری با ضریب بتای۲۷/۰ بیشترین ارتباط معنادار را با عملکرد سازمانی کارکنان دارد و مدیریت استعدادیابی با ضریب بتای ۲۲/۰ در مرتبه دوم قرار دارد. همچنین مقدار R۲= ۰/۱۶ بیانگر این مطلب است که ۱۶/۰ از واریانس عملکرد سازمانی کارکنان توسط متغیرهای یاد شده تبیین می شود.

Keywords:

مدیریت استعدادیابی , جانشین پروری , عملکرد سازمانی