بررسی تاثیر جهت گیری شهرها در مدیریت استفاده از انرژی خورشیدی مطالعه موردی شهر اصفهان

محدود بودن ذخایر فسیلی و الودگی ناشی از مصرف این سوخت ها موجب گشته تا مبحث مدیریت انرژی های پاک به عنوان یک مسئله در تمامی کشورها مطرح شود. در میان این گروه انرژی ها استفاده از انرژی خورشیدی با هزینه کمتر بعنوان یک راه حل شناخته شده است. این مقاله حاصل پژوهش اماری بررسی تغییر میزان جذب انرژی خورشیدی در جهت های مختلف جغرافیایی به صورت فرمول های پارامتریک کلی است. که با انتخاب زاویه جهت گیری در عرض های مختلف جغرافیایی بعنوان یک متغییر مستقل و با استفاده از ترکیب مباحث هندسه خورشیدی و تنظیم شرایط محیطی به تدوین روابط مختلف در برنامه اکسل و بدست اوردن نمودارهای مناسب مرجع برای طراحان پرداخته شده است. در ابتدا متغییر های متعدد موثر در انتقال حرارت بعنوان پارامترهای ثابت در نظر گرفته شده ولیکن در انتها به منظور جامعیت بخشیدن به نتایج در روابط نهایی بصورت دسته بندی مورد استفاده قرار گرفته است. در نهایت نتایج پژوهش در محلات مختلف شهر اصفهان مورد ازمایش قرار گرفت و میزان توجه به مدیریت انرژی با حداکثر استفاده مناسب از انرژی خورشیدی بصورت یک جدول نتیجه گیری تهیه شده است.

Keywords:

مدیریت انرژی , تنظیم شرایط انرژی , جهت گیری ساختمان , هندسه خورشیدی