بررسی سطح زیر کشت و صرفه اقتصادی مالکیت تراکتور در زمینه کشاورزی پایدار( مطالعه موردی شهرستان شوش)

پایداری تولید از جمله موضوعات جدی است که توجه بسیاری از محققین را در سال های اخیر به خود جلب کرده است. بررسی سطح زیر کشت و ارتباط آن با مالکیت اقتصادی تراکتور در کشاورزی پایدار عامل تعیین کننده در پایداری واحدهای تولیدی است. به همین منظور تحقیق حاضر تحت عنوان بررسی سطح زیر کشت و صرفه اقتصادی مالکیت تراکتور در زمینه کشاورزی پایدار در مطالعه موردی شهرستان شوش از لحاظ هدف کاربردی و نحوه گردآوری داده های توصیفی غیر آزمایشی که بر مبنای راهبرد پیمایش و به صورت تک مقطعی به انجام رسید.  جامعه آماری تحقیق شامل دو گروه افراد بود گروه اول شامل ۱۵۰ نفر از کارشناسان و متخصصان کشاورزی فعال در مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان شوش بود و جامعه آماری دوم هم شامل ۴۵۰۰ نفر از کشاورزان شهرستان مذکور بود لازم به ذکر است که منظور از کارشناسان و متخصصان کشاورزی آن دسته از کارشناسان و مرجان شاغل در سطح ستادی جهاد کشاورزی شهرستان و مددکاران ترویجی و مهندسان ناظر است که در زمان انجام تحقیق در سطح شهرستان فعالیت داشتند با احتساب میدانی ماشین های خودگردان دارای عمر بیش از ۱۳ سال و ۱۳ سال و همچنین محاسبه سطح زیر کشت محصولات زراعی و دیم و باغات شهرستان و ضریب مکانیزاسیون استاندارد ۰.۷۸ و ضریب مکانیزاسیون واقعی ۱.۲۱ به دست آمد. نتایج تحقیق نشان داد که بین سن و سطح تحصیلات و سطح زیر کشت و سابقه مالکیت تراکتور و تعداد افراد خانواده و مشارکت افراد خانواده در امور کشاورزی و میزان مشارکت اجتماعی و میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی با صرفه اقتصادی استفاده از تراکتور رابطه معنی داری وجود دارد. از طرفی نتایج نشان داد که رابطه مثبت و معنی داری بین سطح زیر کشت و تولید و میزان استفاده از منابع اطلاعاتی در زمینه مکانیزاسیون و میزان نگرش نسبت به استفاده از ماشین آلات و دسترسی به ماشین آلات و میزان پذیرش کارشناسان و مشاوره های آنان با صرفه اقتصادی مالکیت تراکتور نشان میدهند.

Keywords:

مالکیت تراکتور , سطح کاشت , ضریب مکانیزاسیون , جامعه آماری