تاثیر افزودن پامیس و بنتونیت به بستر کشت خاک اره بر صفات رویشی فلفل دلمه ای گلخانه ای
Publish place: Soil and Plant Interactions، Vol: 6، Issue: 1
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 218
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_STGC-6-1_007
تاریخ نمایه سازی: 5 خرداد 1401
Abstract:
کشت های گلخانه ای بدون خاک در ایران، همانند بسیاری از کشورهای جهان، در حال توسعه است. پژوهش حاضر به منظور ارزیابی امکان استفاده از خاک اره درشت و تاثیر افزودن بنتونیت و پامیس به آن بر رشد رویشی فلفل دلمه ای قرمز رقم Inspratian انجام گردید. آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و چهار تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. بسترها با نسبت های مختلف حجمی شامل: خاک اره ۱۰۰%، خاک اره+ پامیس به نسبت های ۵، ۱۰ و ۱۵ درصد، خاک اره+ بنتونیت به
نسبت های ۵، ۱۰ و ۱۵ درصد و یک بستر رایج (پیت۸۰%+ پرلیت۲۰%) بودند. نتایج نشان داد که پس از پیت، در بیشتر موارد، گیاهان کاشته شده در بستر خاک اره به همراه پامیس نسبت به تیمارهای خاک اره خالص و خاک اره به همراه بنتونیت دارای رشد رویشی بهتری بودند. برای نمونه، بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی و وزن خشک ریشه مربوط به تیمار خاک اره ۸۵%+ پامیس ۱۵% بود. نتایج همچنین نشان داد که پس از پیت، بیشترین میزان کلروفیل مربوط به تیمارهای خاک اره ۹۵%+ پامیس ۵% و خاک اره ۹۰%+ بنتونیت ۱۰% بود و کمترین میزان کلروفیل مربوط به تیمار خاک اره خالص بود. زودترین گلدهی، میوه دهی و رنگ اندازی پس از بستر پیت در تیمار خاک اره به همراه پامیس ۱۵% بود که با تیمارهای خاک اره به همراه پامیس ۵ و ۱۰ درصد تفاوت معنی داری نداشت.
Keywords:
Authors
زینب برزگر هفشجانی
. Dept. of Hort. Sci., College of Agric., Isfahan Univ. of Technol., Isfahan, Iran.
مصطفی مبلی
. Dept. of Hort. Sci., College of Agric., Isfahan Univ. of Technol., Isfahan, Iran.
امیرحسین خوشگفتارمنش
Dept. of Soil Sci., College of Agric., Isfahan Univ. of Technol., Isfahan, Iran
جهانگیر عابدی کوپائی
Dept. of Water Eng., College of Agric., Isfahan Univ. of Technol., Isfahan, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :