مدل علی رابطه بین اضطراب آزمون و عملکرد در آزمون زبان انگلیسی، با میانجی گری انگیزه و اضطراب یادگیری زبان انگلیسی: مدل معادلات ساختاری

پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط ساختاری بین اضطراب آزمون با عملکرد تحصیلی (عملکرد در آزمون های کشوری زبان انگلیسی نظام متوسطه)، با واسطه گری مولفه های انگیزه و اضطراب یادگیری زبان انگلیسی، انجام شد. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی مبتنی بر روش مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان سال سوم مقطع متوسطه استان اصفهان بود که ابتدا تعداد ۳۴۰ نفر به عنوان نمونه آماری به روش تصادفی انتخاب شدند. جهت گردآوری داده های مورد نیاز از آزمون کشوری زبان انگلیسی مقطع متوسطه، پرسشنامه اضطراب آزمون (ساراسون، ۱۹۸۴) و مقیاس های اضطراب یادگیری و انگیزه یادگیری زبان انگلیسی (گاردنر، ۲۰۰۴) استفاده شد که نهایتا ۳۰۳ نفر (۱۴۲ پسر و ۱۶۱ دختر) اطلاعات لازم را فراهم نمودند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از تحلیل عامل تاییدی، آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. نتایج حاصل از مدل یابی ساختاری نشان داد که دو مولفه اضطراب زا (اضطراب آزمون و اضطراب یادگیری) از طریق رابطه معکوس با مولفه انگیزه یادگیری بر عملکرد تحصیلی تاثیر معنادار منفی دارند. اگرچه نقش میانجی گری دو مولفه انگیزه و اضطراب یادگیری تایید شد، اما یافته ها رابطه معنادار مستقیم اضطراب یادگیری با عملکرد تحصیلی را تایید ننمودند. مدل پیشنهادی پژوهش دارای برازش بوده و مورد تایید قرار گرفت و ۴۶ درصد از واریانس عملکرد تحصیلی توسط مولفه های انتخابی مدل مورد تبیین قرار گرفت. بر این اساس می توان نتیجه گرفت با کاهش اضطراب آزمون و اضطراب یادگیری زبان انگلیسی انگیزه یادگیری افزایش یافته که به نوبه خود می تواند عملکرد آزمونی دانش آموزان را ارتقاء بخشد.

Keywords:

انگیزه یادگیری زبان انگلیسی , اضطراب آزمون , عملکرد تحصیلی , اضطراب یادگیری زبان انگلیسی , تبعات آزمون های سرنوشت ساز , اصلاحات آزمون محور