نقش سرمایه اجتماعی در توسعه شهری با رویکرد مشارکتی

با توجه به اینکه بهبود نظام مدیریت شهری و چاره اندیشی درجهت کارا نمودن سازوکارهای نظام مدیریت شهری بعنوان ضرورتی اجتناب ناپذیر بیش از پیش مطرح گردیده، در این میان رویک رد مشارکتی بعنوان رهیافتی کلی، از جمله راهکارهای توانمندسازی نظام مدیریت شهری بوده که از دهه ۱۹۸۰ به بعد، مورد توجه صاحب نظران، متخصصان و مدیران شهری واقع گردیده است. درواقع این رویکرد که در چارچوب سیاست گذاریهای بهبود و توانمندسازی مدیریت شهری مطرح شده، می تواند ابزارهای کلیدی اثرگذاری را در اختیار نظام مدیریت شهری قرار دهد. در این بین مشارکت مردم در روند تصمیم گیری شهری یکی از عناصراصلی توسعه همه جانبه شهری بوده و افزایش مشارکت مردم در امور شهری می تواند در ایجاد تعادل شهری نقش ارزنده ای را ایفا نماید. ولیکن شهروندان و مدیران شهری نباید از این نکته غافل باشند. هدف پژوهش حاضر نقش سرمایه اجتماعی در توسعه شهری با رویکرد مشارکتی می باشد. مشارکت شهروندان در اداره امور شهر از اصول تحقق پذیری توسعه پایدارمحسوب میشود. مشارکت مردم از اصیل ترین شیوه های رشد ملی بشمار می رود. تجربه شوق انگیز و محلی در اداره امور جمعی، رغبت مردم را برای پرداختن به کارهای بزرگ ملی تحریک می کند. با افزایش میزان مشارکت شهروندان درفرایند برنامه ریزی ها وتصمیم گیری های مدیریت توسعه شهر برمیزان رضایت مندی افراد از زندگی نیز افزوده خواهد شد.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , رویکرد مشارکتی , توسعه شهری